Πριν την αυγή της δημιουργίας
η μοναχική γυναίκα αράχνη οραματίστηκε
τον Κόσμο.
Κάθισε στον αργαλειό της και άρχισε να υφαίνει.
Στην αρχή σκέφτηκε να
γεμίσει το άπειρο σκοτεινό διάστημα με λαμπερά αστέρια.
Κάθε φορά λοιπόν
που η
κλωστή διαπλέκονταν με μία άλλη
σχηματίζονταν ένα αστέρι.
Και έτσι γέμισε ο
ουρανός.
Κάθε αστέρι ήταν ενωμένο με όλα τα άλλα αστέρια στον ιστό,
όπως οι
κλωστές στο πλεκτό.
Στη συνέχεια θέλησε να υφάνει την κατοικία της.
Διάλεξε
λοιπόν ένα όμορφο λαμπερό αστέρι,
που γύρω του περιφέρονταν μικροί πλανήτες.
Σε
έναν από αυτούς τους πλανήτες
με γαλάζιους ωκεανούς, άσπρα σύννεφα και πράσινα
δάση έστισε τον αργαλειό της και άρχισε πάλι να πλέκει.
Κάθε φορά που η κλωστή
διαπλέκονταν με μία άλλη σχηματίζονταν φυτά,ψάρια,έντομα, πουλιά και ζώα
που
κατέκλυσαν τη Γη.
Κάθε ζωντανό πλάσμα ήταν ενωμένο με τα υπόλοιπα,
όπως οι
κλωστές στο πλεκτό.
Στη συνέχεια για να έχει συντροφιά
άρχισε να πλέκει με διάφορα
χρώματα
άντρες, γυναίκες και παιδιά
Όλοι οι άνθρωποι ήταν επίσης ενωμένοι μεταξύ τους
όπως
οι κλωστές στο πλεκτό.
Όταν λοιπόν τελείωσε
γύρισε και κοίταξε τη δημιουργία
της.
Αστέρια, πλανήτες, φυτά, ζώα, άνθρωποι,
ήταν όλα ενωμένα μεταξύ τους,
όπως
οι κλωστές στο πλεκτό.
Κατόπιν χαμογέλασε ικανοποιημένη
και αποκοιμήθηκε.
Ινδιάνικος μύθος δημιουργίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου