Εικόνα

Εικόνα

Ενας αρχαίος μύθος αναφέρει:

Αφού οι θεοί δημιούργησαν τον κόσμο, φοβήθηκαν ότι ίσως κάποτε ο Ανθρωπος τους επισκιάσει...


Θέλησαν λοιπόν να κρύψουν κάπου το μυστικό της Αθανασίας,

ώστε ο άνθρωπος να μην το βρει ποτέ και να παραμείνει θνητός και αδύναμος...

Ακούστηκαν πολλές απόψεις...

Η πιο σοφή ήταν να το κρύψουν μέσα στην καρδιά του Ανθρώπου γιατί εκεί δεν θα σκεπτόταν να ψάξει ποτε...

Ετσι και έγινε.


Εκτοτε ο Ανθρωπος αναζητα το κλειδί της αθανασίας οπουδήποτε αλλού εκτός από μέσα του...


Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Το τέλος της σκέψης. Κρισναμούρτι.



Εχετε ζήσει μέσα στη σκέψη.

Εχετε αποδώσει τεράστια σημασία στη σκέψη,
αλλά η σκέψη είναι πάντα παλιά,
είναι η συνέχεια της μνήμης.

Ειναι μία συνεχεια που είναι νεκρή, φθαρμένη, τελειωμένη.

Είναι κάτι το παλιό,
και μόνο εκείνο που τελειώνει μπορεί να δώσει τη θέση του σε κάτι καινούργιο.




Ο θάνατος λοιπόν είναι απαραίτητος για να καταλάβεις.
Ο θάνατος όλων όσων γνωρίζει κανείς.

Να είστε ελεύθεροι από το γνωστό, από τη μνήμη σας
έστω και για λίγες μέρες.

Να είστε ελεύθεροι απο κάθετι που σας προσφέρει ευχαρίστηση,
χωρίς συζήτηση, χωρίς φόβο.

Να σβήσει η οικογένεια σας, το σπίτι σας, το ονομά σας.
Να γίνετε τελείως ανώνυμοι.

Να πεθάνεις για όλα όσα υπάρχουν μέσα σου.

Γιατί η αγάπη είναι πάντα αθώα και φρέσκια,
νέα και καθαρή.



Τότε αν κανείς έχει εδραιώσει αυτή την τάξη,
αυτήν την αρετή,
αυτήν την ομορφιά,
αυτό το φώς μέσα του,
τότε μπορεί να πάει παραπέρα.

Αυτό σημαίνει ότι έχοντας βάλει ο νους τάξη,
η οποία δεν ανήκει στη σκέψη,
ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΗΣΥΧΟΣ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΣ
-Φυσικά χωρίς καμία πίεση, χωρίς καμία πειθαρχία.

Κι όλες οι πράξεις γίνονται μέσα σε αυτό το φώς της σιωπής.


Αυτο το Φως μέσα μας. Κρισναμούρτι.
Εκδόσεις ΣωμαΝους.


Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου