Υπακοή και ίδιον Θέλημα. Γέρων Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης.

Όταν ο άνθρωπος αποκτήσει βαθιές πνευματικές ρίζες, 

μπορεί αφ’εαυτού να διακρίνει το καλό από το κακό 

και να πορευθεί με ασφάλεια στην Πνευματική Οδό. 

Στην αρχή ωστόσο, 
λόγω της Πνευματικής του ανωριμοτητας,

 πρέπει να μάθει να υπακούει 

στον Πνευματικό του Πατέρα.

σε αυτόν δηλαδή,
 που ο ίδιος έχει διαλέξει
να εμπιστευτεί την ψυχή του..

Ίσως αυτό είναι και το δυσκολότερο μέρος 

της πνευματικής πορείας, 

δηλαδή να αρνηθείς το ίδιον(δικό σου) θέλημα 

και να γίνεις υποτακτικός και υπήκοος. 

Και γι’αυτό ο Θεσμός του Πνευματικού Πατέρα 

στην Ορθόδοξη Παράδοση είναι Ιερός.. 

Γράφει ο καρδιογνώστης Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής..

........................................................

Το γάρ θέλημα του Ανθρώπου 

γέγονεν τείχος χαλκούν 

και εμποδίζει τον από Θεού Φωτισμόν και την Ειρήνην. 

Βλέπε παράδειγμα τον γλυκύν Ιησούν 

όστις εγένετο υπήκοος 

προς τον άναρχον Αυτού Πατέρα 

μέχρι θανάτου σταυρικού..

Δέδωκε το σώμα εις μάστιγας, 

τας σιαγόνας εις ραπίσματα 

και το πρόσωπον Του ούκ απεστράφη από εμπτυσμάτων.

Οράς, πόσην Αγάπην 

έδειξε εις ημάς ο εύσπλαχνος Κύριος.

Ας αφήσωμεν και τοις πταίουσιν εις ημάς. 

Και τότε μετά παρρησίας θα είπωμεν. 

‘Αφες ημίν τα οφειλήματα ημών, 

ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέτες ημών’. 

Πάντες γάρ άνθρωποι είμεθα εκ του χοός γεγενημένοι 

και πάντες αμαρτάνωμεν. 

Πηλός είμεθα, άγνοιαν έχομεν. 

Ο πηλός τον πηλόν κλέπτει. 

Ο πηλός τον πηλόν υβρίζει. 

Ο πηλός τον πηλόν συκοφαντεί.

Ο πηλός του πηλού επαίρεται.

Ο πηλός τον πηλόν πλουτεί. 

Ο πηλός τον πηλόν άρχει. 

Ο πηλός τον πηλό δέρει. 

Ο πηλός τον πηλό φυλακίζει. 

Και εν γένει’ ο πηλός του πηλού θεωρείται 

σοφώτερος, 

δυνατώτερος, 

πλουσιώτερος,  

ευγενέστερος, 

τιμιότερος, 

πλουτών ανοησίαν και άγνοιαν της ίδιας υπάρξεως.

 Του πόθεν και που ευρέθη, 

πως εγεννήθη, 

τις ο προορισμός του, 

που καταλήγει, 

τι το μετά ταύτα. 

Ολα λοιπόν τα καταβρόχθισεν η λήθη και άγνοια 

και γέγονεν χάος αναισθησίας, 

δια τούτο οδυνόμεθα εδώ και εις την άλλην ζωήν, 

όσοι αμετανόητοι. 

Και ως εκ τούτου πρέπει όποιος βλέπει καλύτερα 

και είναι ολίγον ξεσκοτισμένος 

να συγχωρεί και να συμπαθεί 

τον ομόψυχον, ομόπαθον πλησίον του αδελφόν.

.......................................... 

Εκφρασις μοναχικής εμπειρίας Γέροντος Ιωσήφ. 

Εκδόσεις Ιεράς Μονής Φιλοθέου. 

Άγιον Όρος.