Εικόνα

Εικόνα

Ενας αρχαίος μύθος αναφέρει:

Αφού οι θεοί δημιούργησαν τον κόσμο, φοβήθηκαν ότι ίσως κάποτε ο Ανθρωπος τους επισκιάσει...


Θέλησαν λοιπόν να κρύψουν κάπου το μυστικό της Αθανασίας,

ώστε ο άνθρωπος να μην το βρει ποτέ και να παραμείνει θνητός και αδύναμος...

Ακούστηκαν πολλές απόψεις...

Η πιο σοφή ήταν να το κρύψουν μέσα στην καρδιά του Ανθρώπου γιατί εκεί δεν θα σκεπτόταν να ψάξει ποτε...

Ετσι και έγινε.


Εκτοτε ο Ανθρωπος αναζητα το κλειδί της αθανασίας οπουδήποτε αλλού εκτός από μέσα του...


Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Η φανταστική εικόνα του εαυτού μας






Στην Εργασία αυτή λέμε αδιάκοπα ότι οφείλουμε να παλεύουμε
με τη φαντασία και πρέπει να κατανοήσετε ότι αυτό αναφέρεται
και στη φαντασία που έχουμε για τον εαυτό μας.

Είναι απαραίτητο να παλέψουμε με τη φαντασία για τον εαυτό μας,
όχι μόνο επειδή αυτή προκαλεί ψεύτικες εμπειρίες,
τεχνητά συναισθήματα και συχνά πολύ γελοίες καταστάσεις,
αλλά γιατί σταματάει κάθε δυνατότητα εσωτερικής ανάπτυξης.

Διότι αν φανταζόμαστε ότι ήδη κατέχουμε κάποιες ιδιότητες,
είναι ότι στην πραγματικότητα είμαστε πολύ μακρία,
από το να τις κατέχουμε, και δεν μπορούμε ποτέ να προσδοκούμε
ότι θα τις αποκτήσουμε.

Η φαντασία θα καλύπτει την έλλειψη.

Πράγματι δεν θα μάθουμε ποτέ ότι μας λείπει κάτι σε σχέση
με τον εαυτό μας -δηλαδή σε σχέση με την ποιότητα του Είναι μας-
και θα πιστεύουμε ότι τα μόνα πράγματα που μάς λείπουν
είναι η εκτίμηση των άλλων, η φήμη, το χρήμα, οι ευκαιρίες,
ή κάποια άλλα εξωτερικά πράγματα,
και ότι δεν στερούμαστε κάτι σημαντικό  σε σχέση με τον εαυτό μας.

Αυτή είναι η δύναμη της αυταπάτης.

Η φαντασία στην πραγματικότητα είναι κάτι πολύ δυνατό.
Είναι μία πραγματική δύναμη που δρά παγκόσμια
στην ανθρωπότητα και κρατά τον άνθρωπο σε κατάσταση ύπνωσης,
είτε είναι πρωτόγονος, είτε πολιτισμένος.

Και αν δεν κατανοήσει τι σημαίνει να θυμάται τον ευατό του
-δηλαδή να φτάσει στην τρίτη κατάσταση της συνειδητότητας-
η δύναμη που εκδηλώνεται σαν φαντασία θα δρα εναντίον του,
και δεν θα μπορέσει να προχωρήσει πέρα από το σημείο που βρίσκεται.




Η αυτοπαρατήρηση θα του δείξει ότι δεν έχει κανένα πραγματικό έλεγχο
των σκεψεών του και δεν μπορεί να σταματήσει να σκέφτεται
αν το επιχειρήσει, ενώ σκέψεις κάθε λογής έρχονται στο νού
και φεύγουν είτε τις θέλει είτε Όχι.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα συναισθήματά του, με τις διαθέσεις του,
με τα λόγια του και με τις πραξεις του.


Μόρις Νικολ,
Ψυχολογικά σχόλια στη διδασκαλία των Γκουρτζίεφ και Ουσπένσκι
Εκδόσεις Πτερόεσσα.



Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου