Εικόνα

Εικόνα

Ενας αρχαίος μύθος αναφέρει:

Αφού οι θεοί δημιούργησαν τον κόσμο, φοβήθηκαν ότι ίσως κάποτε ο Ανθρωπος τους επισκιάσει...


Θέλησαν λοιπόν να κρύψουν κάπου το μυστικό της Αθανασίας,

ώστε ο άνθρωπος να μην το βρει ποτέ και να παραμείνει θνητός και αδύναμος...

Ακούστηκαν πολλές απόψεις...

Η πιο σοφή ήταν να το κρύψουν μέσα στην καρδιά του Ανθρώπου γιατί εκεί δεν θα σκεπτόταν να ψάξει ποτε...

Ετσι και έγινε.


Εκτοτε ο Ανθρωπος αναζητα το κλειδί της αθανασίας οπουδήποτε αλλού εκτός από μέσα του...


Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Η ανατομία του Πάθους. Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος



Αν θεωρήσουμε μία εμπαθή πράξη ως τον καρπό, 
τότε ο εμπαθής λογισμός(σκέψη) 
είναι σίγουρα η ρίζα του. 

Γιατί πριν κάτι υλοποιηθεί σαν δράση, 
αιωρείται σαν σκέψη στο νου και στην καρδιά. 

Θα μπορούσαμε λοιπόν να χαρακτηρίσουμε την οδό
από την σκέψη ως τη εμπαθή δράση 
σαν μια πορεία 
η οποία ως ένα σημείο γίνεται ακούσια, 

για να φτάσει όμως στο πέρας της, 
πρέπει τελικά ο άνθρωπος 
να δώσει τη συγκατάθεση του.

...................................................................

Σύμφωνα με τον  Άγιο Ιωάννη της Κλιμακος: 

Προσβολή 
ονομάζουν οι μακάριοι 
έναν απλό λόγο ή μία τυχαία εικόνα 
που εμφανίζεται για πρώτη φορά στην καρδιά*(νού*).

Συνδυασμό δε, 
το να συζητήσεις με το εμφανισθέν 
είτε εμπαθώς είτε απαθώς.

Πάλη 
ορίζουν ότι είναι η παράταξις 
μιας ίσης προς τον εχθρό δυνάμεως, 
με την οποία, ή νικούμε ή υφιστάμεθα ήττα.

Συγκατάθεση
την ηδονική στροφή της ψυχής 
προς το εμφανισθέν.


Αιχμαλωσία
την ορμητική και αθέλητη αρπαγή της καρδίας. 
ή την εξακολουθητική συνεύρεση με αυτό, 
πράγμα που εξαφανίζει 
την καλή μας ψυχική κατάσταση.

Πάθος δε λέγουν 
ότι είναι εκείνο που εμφωλεύει 
πολύν καιρόν εμπαθώς μέσα στην ψυχή,
και το οποίο από την πολλή συνήθεια 
έχει κάνει την ψυχή να παραδίδεται μόνη της σε αυτό. 

............................................................................

Αν θέλει λοιπόν κάποιος
να μη γευτεί τους πικρούς καρπούς(πράξεις) 
του δεντρου της εμπάθειας,
θα πρέπει να αποκόβει τις ρίζες του(εμπαθείς σκέψεις) 
χωρίς καθυστέρηση κάθε φορά που αναδύονται 
και απαιτούν το ‘φόρο’που τους αναλογεί.

Ιωάννου Σιναίτου.Κλίμαξ.
Εκδόσεις Ιερά μονή Παρακλήτου.


Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου