Όποιος στέκει στην άκρη της θάλασσας,
ατενίζει τον απέραντο
ωκεανό,
αλλά δεν μπορεί να συλλάβει την έκταση των υδάτων,
συγκρατεί μόνο ένα
μέρος της επιφάνειας τους.
Το ίδιο συμβαίνει με αυτόν που έχει κριθεί άξιος
να
προσηλώσει το βλέμμα του
και ν’ατενίζει τον απέραντο ωκεανό της δόξας του Θεού
και να τον συλλαμβάνει με την νοημοσύνη του:
δεν βλέπει πόσο μεγάλος είναι ο
Θεός,
αλλά μόνο αυτό που τα πνευματικά μάτια της ψυχής του
μπορούν να
συλλάβουν..
Όπως ακριβώς αυτός που μπαίνει στο νερό
ως τα γόνατα ή ως τη μέση
βλέπει καθαρά τι υπάρχει έξω από το νερό,
αλλά αν βουτήξει στα βάθη
κι είναι
απόλυτα καλυμμένος από το νερό,
δεν μπορεί πια να δει τίποτα έξω απ’αυτό
και
δεν γνωρίζει τίποτ’ άλλο
εκτός του ότι βρίσκεται στα βάθη της θάλασσας,
έτσι
συμβαίνει και με αυτούς
που αυξάνουν σε πνευματική πρόοδο
και φτάνουν στην
τελειότητα στη γνώσης και της θεωρίας..
Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος.
Η Σοφία των
Ελλήνων Πατέρων. Εκδόσεις Άγκυρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου