Εικόνα

Εικόνα

Ενας αρχαίος μύθος αναφέρει:

Αφού οι θεοί δημιούργησαν τον κόσμο, φοβήθηκαν ότι ίσως κάποτε ο Ανθρωπος τους επισκιάσει...


Θέλησαν λοιπόν να κρύψουν κάπου το μυστικό της Αθανασίας,

ώστε ο άνθρωπος να μην το βρει ποτέ και να παραμείνει θνητός και αδύναμος...

Ακούστηκαν πολλές απόψεις...

Η πιο σοφή ήταν να το κρύψουν μέσα στην καρδιά του Ανθρώπου γιατί εκεί δεν θα σκεπτόταν να ψάξει ποτε...

Ετσι και έγινε.


Εκτοτε ο Ανθρωπος αναζητα το κλειδί της αθανασίας οπουδήποτε αλλού εκτός από μέσα του...


Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

H Μητέρα των Αρετών.


Αιχμαλώτησε την μητέρα 
και αυτή θα σου δώσει τα παιδιά, 
 είπεν ο Αγιος Ισαάκ ο Σύρος. 

Μάθε πρώτα 
πως να αποκτήσεις την δύναμι της προσευχής 

κ'έπειτα χωρίς δυσκολία 
θα κατορθώσεις την εφαρμογή 
όλων των άλλων αρετών. 

 
Η ακατάπαυστη εσωτερική προσευχή του Χριστού, 
είναι μία συνεχής αδιάκοπη επίκλησις 
του θείου Ονόματος του Ιησού Χριστού, 

με τα χείλη, 
με το Πνεύμα, 
και με την Καρδιά, 

ενώ συγχρόνως μεσ'το μυαλό 
σχηματίζεται η εικόνα της διαρκούς παρουσίας Του, 

σε κάθε ασχολία μας, 
σε κάθε στιγμή, 
σε κάθε τόπο, 
ακόμη και όταν κοιμώμεθα. 


 Η επίκλησις απότελείται από τα λόγια:

''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με''. 

Κάθησε κάτω μόνος σε σιωπή, 
χαμήλωσε το κεφάλι σου, 
κλείσε τα μάτια σου, 
ανάπνεε ήρεμα 

και φαντάσου ότι βλέπεις μες της καρδιάς σου τα βάθη. 

Κάνε ώστε οι σκέψεις σου να βαδίζουν απ'εκεί 
μέσ'την καρδιά σου 
και με το ρυθμό της αναπνοής λέγε,

 Κυριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με! 

 
Λέγε την επίκλησιν αύτην ελαφρά με τα χείλη σου 
ή καλύτερα με το μυαλό σου. 

Προσπάθησε να διώξεις κάθε άλλη σκέψη 
και με υπομονή και ηρεμία 
προχώρει επαναλαμβάνοντάς την συνεχώς'' 

Είτε στέκεσαι, 
είτε κάθεσαι 

κι όταν περπατής 
κι όταν είσαι ξαπλωμένος ακόμη, 

λέγε χωρίς διακοπή:  

''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με''. 

  
Ο Θεός θα σε βοηθήσει 
και με τον τρόπο αυτό 

θα κατορθώσης να φθάσης εις το σημείο, 
που της καρδιάς η ενεργητικότης 
γίνεται ακατάπαυστη''.

Αλλ'ακόμη πόσο θαυμάσιο, 
πόσον ευχάριστο, 
και πόσο παρηγορικό πράγμα είναι, 

όταν ο Θεός ευαρεστήται να χαρίσει 
το δώρο της αυτοενεργούσης πνευματικής Προσευχής, 

καθώς και το δώρο της καθάρσεως της ψυχής 
από κάθε γήινη αίσθηση! 


Είναι μία κατάστασις 
που είναι αδύνατον να περιγραφή, 

και η ανακάλυψις αυτού του μυστηρίου 
είναι μία πρόγευσις, εις την γη, 
της ευλογίας των ουρανών, του Παραδείσου.  

...................................................................

Τώρα πλέον προχωρώ 
με την ακατάπαυστην επανάληψη 
της Προσευχής του Χριστού, 

που είναι για μένα 
το πιο πολύτιμο πράγμα εις τον κόσμον αυτό. 


 Μερικές φορές βαδίζω 
πενήντα έως πενήντα πέντε χιλιόμετρα την ημέρα 
και αισθάνομαι ότι δεν περπατώ καθόλου, 

επειδή το μόνο γεγονός που καταλαβαίνω 
είναι προσευχή. 

Οταν το πικρό κρύο με περονιάζη, 
αρχίζω την προσευχή του Χριστού 
και μια γλυκειά θερμότης 
απλώνεται σε όλο το κορμί μου. 

Όταν η πείνα αρχίζει να με κυριεύει, 
το όνομα του Ιησού με κάνει να την λησμονώ τελείως. 

Όταν οι ρευματισμοί 
απλώνονται εις τα πόδια και την πλάτη μου, 
προσηλώνω τις σκέψεις εις την Προσευχή του Ιησού 
και έτσι δεν αισθάνομαι τον πόνο. 


Όταν κανείς μου κάνει κακό, 
σκέπτομαι αμέσως, 
''πόσο γλυκειά είναι του Ιησού η Προσευχή'' 
και η βλάβη και η προσβολή, φεύγουν και εξαφανίζονται. 

Δεν με ενδιαφέρει τίποτα 
από τις φασαρίες του κόσμου αυτού. 

Το μονο που με ικανοποιεί, 
είναι να βρίσκομαι μόνος, 
να προσεύχομαι αδιάλειπτα, 
και κάνοντας αυτό γεμίζω από χαρά. 

Ο Θεός γνωρίζει 
τι μεγάλο πράγμα έχει συντελεσθή σε μένα τον αμαρτωλο.



Οι περιπέτειες ενός προσκυνητού. 
Εκδόσεις Παπαδημητρίου.


Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου