Και εσύ βρέχε όσο θέλεις ουρανέ μου...

Ο βοσκός: -Το φαγητό μου ψήθηκε,

                    άρμεξα τα προβατά μου, 

                    μανταλωμένο το καλύβι μου,

                    αναμμένη η φωτιά μου.

                    Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

Ο Σοφός: -Δεν έχω ανάγκη πια απο φαγιά και γάλατα’

                  οι άνεμοι είναι το καλύβι μου,

                  έσβησε η φωτιά μου.

                  Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου.

Ο βοσκός: -Έχω βόδια, έχω γελάδες, έχω λιβάδια πατρογονικά
                   κι έναν ταύρο που πηδάει τις αγελάδες μου.
                   Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου

Ο Σοφός: -Δεν έχω βόδια,μήτε γελάδες,δεν έχω λιβάδια.
                  Δεν έχω τίποτα.
                  Δεν φοβάμαι τίποτα.
                  Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου.

Ο βοσκός: -Έχω μια βοσκοπούλα υπάκουη και πιστή
                    χρόνια τώρα γυναίκα μου
                    και χαίρουμαι να παίζω μαζί της τη νύχτα.
                    Και συ βρέχε όσο θες Ουρανέ μου.

Ο Σοφός: – Έχω μια ψυχή υπάκουη και λεύτερη
                   χρόνια τώρα τη γυμνάζω και τη μαθαίνω να παίζει μαζί μου.
                   Και συ, βρέχε όσο θες Ουρανέ μου!

................................................................

Βιος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά.

Νίκος Καζαντζάκης