Τα άλμπατρος είναι πουλιά της θάλασσας
με άνοιγμα φτερών που ξεπερνά τα δύο μέτρα.
Ταξιδέψουν χιλιάδες χιλιόμετρα
χωρίς να προσγειωθούν,
διανύοντας ακόμη και αποστάσεις άνω των
10,000 μιλίων σε ένα μόνο ταξίδι.
Προκαλούν δίκαια το θαυμασμό
όταν σχίζουν τον ουρανό με τα τεράστια φτερά τους.
Τα ίδια πουλιά ωστόσο πολλές φορές αιχμαλωτίζονται
από ναυτικούς για να τους συνοδεύουν
στα υπερπόντια ταξίδια τους.
Τότε περπατούν δεμένα στο κατάστρωμα
σέρνοντας τα γιγάντια φτερά τους..
Τι θλιβερό αλήθεια
ενώ είσαι φτιαγμένος για να πετάς
να σέρνεις, αιχμάλωτος,
τα φτερά σου στη γη.
Γράφει σχετικά ο Σάρλ Μπωντλαίρ
στο ποίημα του 'Αλμπατρος'
από τη συλλογή άνθη του κακού.
Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.
Και μόλις στο κατάστρωμα του καραβιού βρεθούν
αυτοί οι ρηγάδες τ’ ουρανού, αδέξιοι, ντροπιασμένοι,
τ’ αποσταμένα τους φτερά στα πλάγια παρατούν
να σέρνονται σαν τα κουπιά που η βάρκα τα πηγαίνει.
Πώς κείτεται έτσι ο φτερωτός ταξιδευτής δειλός!
Τ’ ωραίο πουλί τι κωμικό κι αδέξιο που απομένει!
Ένας τους με την πίπα του το ράμφος του χτυπά
κι άλλος, χωλαίνοντας, το πώς πετούσε παρασταίνει.
Ίδιος με τούτο ο Ποιητής τ’ αγέρωχο πουλί
που ζει στη μπόρα κι αψηφά το βέλος του θανάτου,
σαν έρθει εξόριστος στη γη και στην οχλοβοή
μέσ’ στα γιγάντια του φτερά χάνει τα βήματά του.
μτφρ. Αλέξανδρος Μπάρας
(1906-1990)
https://ebooks.edu.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου