Για να φτάσει κανείς στην καρδιά του κρεμμυδιού,
όπως και του ανθρώπου,
πρέπει να αφαιρέσει μία μία τις φλούδες που την κρύβουν..
Η παράδοση των Σούφι αναφέρει.
...............................................
Το λεγόμενο εγώ μοιάζει με κρεμμύδι.
Αφαιρούμε ένα στρώμα, μετά άλλο ένα
και κατόπιν γίνεται ευκολότερο.
Τα εξωτερικά είναι τα σκληρότερα.
Όσα περισσότερα στρώματα αφαιρούμε από το κρεμμύδι,
δηλαδή όσο περισσότερο ξεγυμνώνουμε τον εαυτό μας
από τα εναποτιθεμένα στρώματα της προσωπικότητας,
τόσο πιο ελεύθεροι και ευτυχέστεροι γινόμαστε
και τόσο περισσότερες πιθανότητες για αληθινή εκπλήρωση αποκτάμε.
Τελικά, μόλις φτάσουμε σε κάποιο υψηλό επίπεδο εσωτερικής συνειδητοποίησης
και όταν έχουμε βαπτισθεί ουσιαστικά και ολοκληρωτικά
σε αυτή την κατάσταση, σε αυτήν την εσωτερική ισορροπία,
κανένα ή ελάχιστα παράσιτα απομένουν,
πράγμα που σημαίνει πως φτάσαμε στο τελευταίο στρώμα του κρεμμυδιού.
Τώρα αν αφαιρέσουμε και αυτό το στρώμα τι απομένει;
Το διάστημα(Πνεύμα)!
Τι είναι πνεύμα;
Προέρχεται από την τάξη του Θεού, από αγνό Φώς.
Δεν είστε ότι νομίζετε πως είστε.
Μόνο Θεός υπάρχει.
Από Αυτον προέρχεστε και σε Αυτόν επιστρέφετε.
Αν βλέπετε κάτι άλλο εκτός από το Θεό,
είναι διότι κοιτάζετε μέσα από το μολυσμένο πρίμα-φυλακή του εαυτού.
Η ουσία σας, η πραγματικότητά σας, είναι κάτι που δεν έχει αρχή και τέλος.
Για το λόγο αυτό κάθε σας πράξη είναι ένας αντίλαλος αυτής της πραγματικότητας.
Ο δρόμος των Σούφι. Shaykh Fadhlalla Haeri.
Εκδόσεις Ιάμβλιχος. 1991.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου