Ο πολυμαθής κάθε μέρα
μαθαίνει και κάτι
ενώ ο σοφός κάθε μέρα
ξεχνά και κάτι.
Ο πολυμαθής κάθε μέρα
γίνεται όλο και πιο δραστήριος.
Ο
σοφός κάθε μέρα
γίνεται όλο και πιο απαθής,
ώστε στο τέλος
να καταλήξει στην
ιερή απραξία.
Οι δύο αυτές κινήσεις
ξεκινούν από το γεγονός
ότι ο Πολυμαθής
θέλει
να κυριαρχήσει στον Κόσμο,
ενώ ο Σοφός στον εαυτό του..
Γράφει ο Λάο Τσέ..
............................................
Τη
δίχως λόγια διδαχή
και δίχως πράξη εργασία,
κατανοούν ελάχιστοι.
Δίχως να βγεις,
μπορείς τον κόσμο όλο να γνωρίσεις.
Δίχως απ’το παράθυρο να βλέπεις,
μπορείς να
δεις τους δρόμους του ουρανού.
Όσο μακρύτερα πας,
τόσο λιγότερα γνωρίζεις.
Στης
μάθησης το δρόμο,
αποκτιέται κάθε μέρα κατιτί.
Στο δρόμο του Ταό (πνευματικής
ατραπού) ,
κάθε μέρα αποβάλλεται και κάτι.
Ολοένα και λιγότερα πράττονται.
Μέχρι
να ολοκληρωθεί η απραξία.
Σα δε γίνεται τίποτα,
τίποτα δεν απομένει που να μην
έχει γίνει.
Ταο Τε Κινγκ.Λάο Τσε
Εκδόσεις Κέδρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου