Εικόνα

Εικόνα

Ενας αρχαίος μύθος αναφέρει:

Αφού οι θεοί δημιούργησαν τον κόσμο, φοβήθηκαν ότι ίσως κάποτε ο Ανθρωπος τους επισκιάσει...


Θέλησαν λοιπόν να κρύψουν κάπου το μυστικό της Αθανασίας,

ώστε ο άνθρωπος να μην το βρει ποτέ και να παραμείνει θνητός και αδύναμος...

Ακούστηκαν πολλές απόψεις...

Η πιο σοφή ήταν να το κρύψουν μέσα στην καρδιά του Ανθρώπου γιατί εκεί δεν θα σκεπτόταν να ψάξει ποτε...

Ετσι και έγινε.


Εκτοτε ο Ανθρωπος αναζητα το κλειδί της αθανασίας οπουδήποτε αλλού εκτός από μέσα του...


Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Ο Χριστιανός και η Αρχαιοελληνική παιδεία. Μέγας Βασίλειος



Ας έλθουμε τώρα να δούμε και το πώς πρέπει να τα αφομοιώνετε.
(τα μαθήματα της κλασσικής, μη χριστιανικής / θύραθεν παιδείας)

Δεν πρέπει να δίνετε σημασία σε όλα, χωρίς εξαίρεση, τα διδάγματά τους.

Όταν σας εξιστορούν κατορθώματα
ή σας εκθέτουν λόγια καλών ανθρώπων,
να τα δέχεστε με αγάπη,
να κοιτάτε να τους μιμηθήτε, να τους μοιάσετε, όσο μπορείτε.

Όταν όμως φέρνουν στη μέση κακούς ανθρώπους,
πρέπει να αποφεύγετε τις τέτοιες εικόνες,
φράζοντας τ’ αυτιά σας όπως ο Οδυσσέας, που,
καθώς διηγείται ο Όμηρος, ήθελε ν’ αποφύγει τη μελωδία των Σειρήνων.


Απ’ όσα μας διδάσκουν οι παρά πάνω,
θα διαλέγουμε και θα παίρνουμε μονάχα
ό, τι είναι έπαινος της αρετής και κατάκριση της κακίας.

 

Για τον άνθρωπο και τ’ άλλα ζώα,
τα λουλούδια είναι καλά μονάχα για το άρωμά τους και το χρώμα τους.

Για τις μέλισσες όμως, υπάρχει σ’ αυτά και κάτι άλλο:
το μέλι.

Έτσι κι εδώ.

Όσοι στα συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων
δεν αναζητούν μονάχα τη γλύκα και τη χάρη του λόγου,
μπορούν ν’ αποκομίσουν και κάποια ωφέλεια για την ψυχή.

Πρέπει, λοιπόν,
αυτά τα συγγράμματα να τα σπουδάζουμε
ακολουθώντας το παράδειγμα των μελισσών.

Οι μέλισσες δεν πετάνε σε όλα τα λουλούδια με τον ίδιο τρόπο.
Κι όπου καθίσουν, δεν κοιτάνε να τα πάρουν όλα.
Παίρνουν μονάχα όσο χρειάζεται στη δουλειά τους
και το υπόλοιπο το παρατούν και φεύγουν.

Έτσι κι εμείς, αν είμαστε φρόνιμοι.

Θα πάρουμε απ’ αυτά τα κείμενα ό, τι συγγενεύει με την αλήθεια
και μας χρειάζεται και τα υπόλοιπα θα τα αφήσουμε πίσω μας.

Κι όπως, κόβοντας το τριαντάφυλλο,
αποφεύγουμε τ’ αγκάθια της τριανταφυλλιάς,
έτσι κι από τα κείμενα αυτά θα πάρουμε ό, τι είναι χρήσιμο
και θα φυλάξουμε τον εαυτό μας απ’ ό, τι είναι επιζήμιο.

Από την πρώτη, λοιπόν, στιγμή πρέπει να εξετάζουμε τα διδάγματα χωριστά
και να τα προσαρμόσουμε στον σκοπό μας,
φέρνοντας, κατά τη δωρική παροιμία τη σχετική με τους κτίστες,
την πέτρα στο αλφάδι.




Μέγας Βασίλειος, Πρὸς τοὺς νέους, ὅπως ἂν ἐξ ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων
Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 1998



Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου