Η επίγνωσις του Εαυτού είναι η πρώτιστη τω ανθρώπω υποχρέωσις.
Ο άνθρωπος ως ον λογικόν ηθικώς, ελεύθερον και θρησκευτικόν
είναι όν υψηλής περιωπής και προώρισται ίνα αποβεί όμοιον τω Θεώ,
κατ'εικόνα του Οποίου επλάσθη,
και γένηται κοινωνός της Θείας Αγαθότητας και Μακαριότητας.
Αλλ' ίνα αποβή ομοίωμα θείον ,
οφείλει πρωτίστως να επιγνώ Εαυτόν.
Ανευ της Εαυτού επιγνώσεως
πλανάται εν τοις σκεψεσιν αυτού,
κατακυριεύεται υπο ποικίλων παθών,
τυραννείται υπο σφοδρών επιθυμιών,
τυρβάζει περί πολλά και μάταια
και διανύει βίον ανώμαλον, άτακτον, πολυπράγμονα,
σφαλλόμενος εν πάσι,
παραπαίων εν τη οδώ,
κλονούμενος εν εκάστι βήματι
και προσκόπτει και πίπτει και συντρίβεται.
Ο αγνοών Εαυτόν αγνοεί και τον Θεόν.
Ο δε Αγνοών τον Θεόν αγνοεί την Άλήθειαν και την φύσην των πραγμάτων...
Οίεται είναι τι μέγα , μηδαμινός ων,
και επαίρεται , ταπεινός ων.
Αγίου Νεκταρίου ''Το γνώθι σαυτόν''
Εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου