Ο άνθρωπος έξω από το Παράθυρο. Μπένετ

Ένας άντρας γύρω στα 40 έβλεπε ένα επαναλαμβανόμενο όνειρο, 

το οποίο επανερχόταν τακτικά από την αρχή της σταδιοδρομίας του σε μία τράπεζα 

όπου είχε προσληφθεί όταν ήταν 20 ετών. 

Στο όνειρό του κλείδωνε το σπίτι του πριν πάει για ύπνο 

και εκείνη τη στιγμή αντιλαμβανόταν ένα πρόσωπο έξω από τα παράθυρο 

το οποίο προσπαθούσε να μπει στο σπίτι.

Κατάφερνε να κλειδώσει το παράθυρο εγκαίρως 

αλλά ο επίδοξος εισβολέας μετακινούνταν στο επόμενο παράθυρο 

και ο άνθρωπος έτρεχε να το κλειδώσει και μόλις που πρόφταινε. 

Αυτός ο αγώνας συνεχιζόταν μέχρι που έφταναν σε μία πόρτα 

όπου ο εισβολέας τον προσπερνούσε και κατάφερνε να μπει μέσα. 

.....................................................................................................

Σε διαφορετικές στιγμές εμφανίζουμε διαφορετικά πρόσωπα. 

Παρατηρώντας στο χώρο της δουλειάς του έναν άνθρωπο ,

αυτός μπορεί να φαίνεται ευχάριστος, πρόθυμος και θερμός. 

Όμως σε ένα άλλο περιβάλλον , 

για παράδειγμα στο σπίτι του μπορεί να είναι ακριβώς το αντίθετο. 

Ποιος είναι λοιπόν ο αληθινός χαρακτήρας, η αληθινή προσωπικότητα;’Γράφει ο Γιούνγκ. 

Στην αρχή το υγιές βρέφος είναι εντελώς φυσικό, χωρίς νάζια. 

Δέχεται και απορρίπτει ανεξάρτητα από τα συναισθήματα των άλλων. 

Όσο αναπτύσσεται, 

αποκτά συνείδηση των άλλων ανθρώπων 

και μαθαίνει με τη μίμηση πως να συμπεριφέρεται σε μία κοινότητα. 

Τα παιδιά διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους 

κι έτσι ο βαθμός της μίμησης και ή έναρξή της θα είναι διαφορετικά σε κάθε παιδί. 

Ο Γιούνγκ διέκρινε τη μίμηση από την ταύτιση, που είναι ασυνείδητη μίμηση. 

Η ταύτιση όντας ασυνείδητη λειτουργεί χωρίς να τη συνειδητοποιεί το παιδί.

Εξυπηρετεί, ένα σκοπό, 

κι όμως, μπορεί και αυτή να γίνει μειονέκτημα 

όταν τείνει να δομήσει στο παιδί μια δευτερεύουσα προσωπικότητα 

που διαφέρει από την αληθινή του φύση. 

Αυτή η δευτερεύουσα προσωπικότητα έχει επίσης την αξία της. 

Σε διαφορετικές στιγμές απαιτούνται διαφορετικές συμπεριφορές-

για παράδειγμα, στο σπίτι και στη δουλειά. 

Αν θέλουμε να ζήσουμε μέσα στην κοινότητα, χρειάζονται αναγκαίες προσαρμογές.

Ο Γιούνγκ χρησιμοποίησε τον όρο Περσόνα (θεατρική μάσκα, προσωπείο) 

για να περιγράψει το φέρσιμο που αντιστοιχεί στις απαιτήσεις της καθημερινής ζωής 

του ανθρώπου(Πχ αστυνόμος, γιατρός κλπ).

Συνήθως χρειάζεται αρκετή ευελιξία. 

Αν είναι υγιής άνθρωπος, 

δεν θα ταυτιστεί με κανέναν από τους ρόλους 

που καλείται να παίξει στην καθημερινή του ζωή.

Αυτή η εξωτερική στάση, 

αντιστοιχεί στο συνειδητό εγώ με τις πολλαπλές του παραλλαγές, 

και δεν πρέπει να εκλαμβάνεται λανθασμένα ως το σύνολο του ανθρώπου. 

Αν το άτομο ταυτιστεί με την περσόνα του, 

αυτό αντιστοιχεί με άρνηση των άλλων μερών της προσωπικότητάς του, 

και μεταξύ αυτών του ασυνειδήτου. 

Όταν εμφανίζεται μία νοσηρή ταύτιση, 

μπορούμε να προβλέψουμε την εμφάνιση του αντιθέτου της στα όνειρα. 

..............................................................................................................

Κατά την εξέταση αποδείχθηκε ότι ο άνδρας αυτός ήταν πολύ σχολαστικό άτομο.

Το καθετί στη ζωή του ήταν τακτοποιημένο, 

κι όμως προς μεγάλη του έκπληξη η ιδιωτική του ζωή ήταν δυστυχισμένη.

Η γυναίκα του έβλεπε μια άλλη πλευρά του και τον έβρισκε εξαιρετικά δύσκολο. 

Εδώ λοιπόν στο όνειρο, 

έχουμε μία εικόνα που δείχνει μέρη της προσωπικότητάς του (εισβολέας) 

τα οποία εκείνος απλώς δε γνώριζε επειδή ήταν ασυνείδητα. 

Η παρουσία του εισβολέα απεικονίζει το στόχο του ονείρου να παρέχει αντιστάθμιση, 

να αποκαταστήσει υγιείς συνθήκες στον νου 

(Αναδύοντας αυτές τις ασυνείδητες καταπιεσμένες πτυχές του ανθρώπου, 

το όνειρο επιδιώκει να φέρει σε επαφή 

τη συνειδητή (περσόνα) και την ασυνείδητη πλευρά (εισβολέας) του ασθενή, 

να τις συμφιλιώσει 

και να αποκαταστήσει την ισορροπία στον διχασμένο ψυχισμό του).

Τι είπε στ’ αλήθεια ο Γιουνγκ.

Ε.Α.Μπένετ. Εκδόσεις Μεταίχμιο.