Όταν λοιπόν ο άνθρωπος
συνειδητοποιήσει την ανάγκη,
όχι μόνο για μελέτη και παρατήρηση του εαυτού,
αλλά και για εργασία πάνω στον εαυτό του
με σκοπό να αλλάξει,
πρέπει να αλλάξει
και ο χαρακτήρας της παρατήρησης του εαυτού του.
Τώρα πρέπει να αρχίσει να βλέπει
όχι ξεχωριστές λεπτομέρειες,
όχι τη λειτουργία των μικρών τροχών και μοχλών,
αλλά τα πάντα στο σύνολό τους
–Ολόκληρο τον εαυτό του όπως τον βλέπουν οι
άλλοι.
Για το σκοπό αυτό, ο άνθρωπος
θα πρέπει να μάθει να παίρνει,
θα’λεγε
κανείς νοερές φωτογραφίες του εαυτού του
σε διάφορες στιγμές της ζωής του
και
σε διάφορες συναισθηματικές καταστάσεις,
και όχι φωτογραφίες λεπτομερειών,
αλλά
φωτογραφίες του συνόλου, όπως το είδε
Με άλλα λόγια,
οι φωτογραφίες αυτές πρέπει
να περιέχουν ταυτόχρονα
το καθετί που ο άνθρωπος μπορεί να δει στον εαυτό του
μία δεδομένη στιγμή.
Συναισθήματα,
διαθέσεις,
σκέψεις,
αισθήσεις,
στάσεις,
κινήσεις,
τόνους φωνής,
εκφράσεις προσώπου κλπ.
Αν ο άνθρωπος
καταφέρει να
πάρει ενδιαφέροντα στιγμιότυπα,
πολύ σύντομα θα φτιάξει ολόκληρο άλμπουμ
με φωτογραφίες του εαυτού του,
που, όλες μαζί θα του δείξουν πολύ καθαρά
αυτό που
είναι.
Αλλά δεν είναι τόσο εύκολο
να μάθει κανείς να βγάζει αυτές τις
φωτογραφίες
στις πιο ενδιαφέρουσες και χαρακτηριστικές στιγμές,
να πιάνει
χαρακτηριστικές στάσεις,
χαρακτηριστικές εκφράσεις προσώπου,
χαρακτηριστικά
συναισθήματα
και χαρακτηριστικές σκέψεις.
Αν ένας άνθρωπος βγάλει επιτυχημένες
φωτογραφίες
και αν βγάλει αρκετές,
θα δει ότι η συνηθισμένη ιδέα που έχει για
τον εαυτό του,
με την οποία ζούσε χρόνο σε χρόνο,
απέχει πολύ από την
πραγματικότητα.
Αντί για τον άνθρωπο που νόμιζε ότι ήταν,
θα δει έναν τελείως
διαφορετικό άνθρωπο.
Αναζητώντας τον κόσμο του Θαυμαστού.
Πήτερ Ουσπένσκυ.
Εκδόσεις πύρινος κόσμος.
Υπέροχο...
ΑπάντησηΔιαγραφή