Ματαιότης. Μελισσάνθη.

Η έλλειψη αυτογνωσίας είναι η πληγή του σύγχρονου ανθρώπου

και η πηγή της δύστυχίας του σύγχρονου κόσμου...

Ο ανθρωπος, όπως λέει και ο Αγιος Νεκτάριος,

φαντάζεται ότι είναι κάτι σπουδαίο, ώντας μηδαμινός

και υπερηφανεύεται, ώντας ασήμαντος.

Στην εποχή μας αφθονούν οι πολυμαθείς

αλλά έχουν χαθεί οι Ταπεινοί Ανθρωποι,

γιαυτό και ό κόσμος έχει χάσει το ρυθμό και την άρμονία του...

και ο άνθρωπος καλείται να πληρώσει το τίμημα

της εωσφορικής του υπερηφάνειας.

Το ποίημα της Μελλισάνθης ''Ματαιότης'' εξάλλου αναφέρει...

Τι ήξερες χθές, που δεν υπήρχες μερμηγκάκι;

Κι αύριο που δεν θα υπάρχεις, τι θα ξέρεις πάλι;

Στην επιφάνεια, όλως τυχαία, μι'ανεμοζάλη

σ'έφερε ασήμαντο της μοίρας παιχνιδάκι.

Κι ο σίφουνας σε ξαναπαίρνει σε λιγάκι

-Μάταιη κάθε αντίσταση σου, κάθε πάλη-

μόλις σηκώνεις απ'το χώμα το κεφάλι

κι άβυσσοι, οι πιο ξέρηχοι σου φαντάζουν λάκκοι.

Τι αστείο, λοιπόν, έτσι οι γροθιές σου να υψωθούνε

τώρα, κατέναντι στους αιώνιους ουρανούς.

Τι κωμικοί κι όλοι οι Θυμοί σου τούτοι που'ναι

μπροστά στου απείρου τους άγνωστους ωκεανούς.

Μόνο ένα φύσημα να σε διαλύσει σώνει

και τα έργα σου όλα τα τρανά μια φούχτα σκόνη.

Οδοιπορίκο, Εκδόσεις Καστανιώτη