Μικρές Θυσίες για ένα Μεγάλο Έρωτα.. Γεροντικό

Όποιος αγαπά λίγο
θυσιάζει κάτι μικρό από τον εαυτό του
για αυτόν που αγαπά

Όποιος όμως αγαπά πολύ
θυσιάζει τον ίδιο του τον εαυτο

Γιατί η Αληθινή Αγάπη
δεν έχει όρια και μέτρο..

Κάπου στη μακρινή Έρημο της Αιγύπτου, 

των πρώτων χριστιανικών αιώνων, 

συζητά ένας ερημίτης μοναχός με τον υποτακτικό του. 

.............................................................

Παραπονιέσαι, παιδί μου, 

πως σκληραίνεται συχνά η καρδιά σου 

και δε χύνει δάκρυα. 

Το πένθος μοιάζει με τ ’αναμμένο λυχνάρι, 

που, αν τ ’αφήσεις απροφύλακτο, 

σβήνει στη στιγμή. 

Η πολυφαγία και η πολυυπνία το μαραίνουν.  

Η καταλαλιά και η πολυλογία 

το εξαφανίζουν ολοκληρωτικά. 

Ο ευσεβής άνθρωπος, 

που αγαπά τον Ιησού 

κι’ επιθυμεί να διατηρήσει το πένθος στην καρδιά του, 

πρέπει στην καθημερινή του ζωή 

να κάνη θυσίες για χάρη Του. 

-Τί είδους θυσίες; Ζήτησε να μάθει ο νέος.

-Μικρές θυσίες που σαν τις ακούμε, 

δεν μας κάνουν εντύπωσι, 

μα που σφυρηλατούν το χαρακτήρα 

και τον κάνουν όμοιο με το χαρακτήρα του Ιησού, 

εξήγησε ο Γέροντας. 

Βρίσκεις, λόγου χάριν,  φρέσκο ψωμί. 

Άφησε το να το φάγη άλλος 

κι’ ευχαριστήσου συ με το ξερό,

για την αγάπη του Χριστού. 

Σου φέρνουν καλό κρασί. 

Ανακάτεψέ το με ξύδι για χάρι Εκείνου 

που ποτίστηκε με ξίδι και χολή επάνω στο Σταυρό 

για την αγάπη σου, 

ή πιες πολύ λίγο κι’ άφησε το περισσότερο λέγοντας: 

αυτό είναι το μέρος του Χριστού. 

Αν έχεις μαλακό προσκέφαλο, 

άφησέ το κατά μέρος 

και βάλε λιθάρι κάτω από την κεφαλή σου 

για τον Χριστόν. 

Αν κρυώνεις στον ύπνο σου γιατί δεν έχεις σκεπάσματα, 

μην παραπονεθής. 

Συλλογίσου πως κι’ ο Χριστός 

γυμνός επάνω στο Σταυρό 

κρύωνε κάποτε για χάρι σου. 

Μη θέλης να είναι το φαγητό σου καλοπεριποιημένο. 

Θυμήσου πως πείνασε κι’ εδίψασε για σένα ο Χριστός. 

Ανάμιξε κάθε τι που κάνεις με λίγη θλίψη 

και ζήσε ταπεινά, 

όπως έζησε στη γη ο Χριστός μας, 

για να βρης αιώνια ανάπαυση στη βασιλεία του

Γεροντικόν 

Ηγουμένης Θεοδώρας Χαμπάκη

Εκδόσεις Λυδία