Ο δωδεκάλογος των Ανώνυμων Αλκοολικών.

Από το 1935 οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί 

έχουν βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους 

να απεξαρτηθούν από το πάθος του αλκοολισμού. 

Η βασική τους διακήρυξη 

είναι ότι το ταξίδι προς την απελευθέρωση από το αλκοόλ 

(ή κατ’ αντιστοιχία οποιοδήποτε άλλο πάθος) 

είναι στην ουσία ένα ταξίδι Aυτογνωσίας και Θεογνωσίας. 

Γράφουν λοιπόν :

.......................................................

1. Παραδεχτήκαμε ότι γίναμε ανίσχυροι από τη χρήση του αλκοόλ 

κι ότι έτσι χάσαμε τον έλεγχο της ζωής μας.

2. Πιστέψαμε ότι μια δύναμη ανώτερη από εμάς 

θα μας βοηθούσε να επανακτήσουμε την ψυχική και πνευματική μας υγεία.

3. Αποφασίσαμε να παραδοθούμε ολοκληρωτικά 

στη Φροντίδα του Θεού, 

όπως ο καθένας μας τον Εννοεί.

4. Προχωρήσαμε σε μια βαθιά κι ακριβή καταγραφή του εαυτού μας.

5. Αφού αναγνωρίσαμε τα σφάλματα μας, 

τα παραδεχτήκαμε και τα ομολογήσαμε 

στο Θεό και σ΄ έναν άλλο άνθρωπο.

6. Είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε τη βοήθεια του Θεού

για να διορθώσουμε τα ελαττώματα του χαρακτήρα μας.

7. Ρίχνοντας τον εγωισμό μας, ταπεινά, ζητήσαμε βοήθεια.

8. Φτιάξαμε έναν κατάλογο 

με όλους τους ανθρώπους που είχαμε βλάψει 

και προθυμοποιηθήκαμε να επανορθώσουμε ό, τι κακό τους είχαμε κάνει.

9. Επανορθώσαμε το κακό σ’ αυτούς τους ανθρώπους όπου ήταν δυνατόν, 

κι αφού δεν έβλαπτε αυτούς ή άλλους.

10. Συνεχίζουμε την προσωπική μας καταγραφή 
και όταν σφάλουμε,
παραδεχόμαστε αμέσως το λάθος μας.

11.Επιδιώκουμε συνειδητά να βελτιώσουμε την επαφή μας με το Θεό,

για να μάθουμε τη θέλησή Του σχετικά με μας 

και ν’ αποκτήσουμε τη δύναμη να Την πραγματοποιήσουμε.

12. Αποτέλεσμα των βημάτων αυτών είναι

ν’ αποκτήσουμε μια πνευματική αφύπνιση,

να προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε το μήνυμα αυτό 

σε όλους που πάσχουν από αλκοολισμό 

και στηριζόμενοι στις αρχές μας να δημιουργήσουμε ένα νέο τρόπο ζωής.

Μικρές Θυσίες για ένα Μεγάλο Έρωτα.. Γεροντικό

Όποιος αγαπά λίγο
θυσιάζει κάτι μικρό από τον εαυτό του
για αυτόν που αγαπά

Όποιος όμως αγαπά πολύ
θυσιάζει τον ίδιο του τον εαυτο

Γιατί η Αληθινή Αγάπη
δεν έχει όρια και μέτρο..

Κάπου στη μακρινή Έρημο της Αιγύπτου, 

των πρώτων χριστιανικών αιώνων, 

συζητά ένας ερημίτης μοναχός με τον υποτακτικό του. 

.............................................................

Παραπονιέσαι, παιδί μου, 

πως σκληραίνεται συχνά η καρδιά σου 

και δε χύνει δάκρυα. 

Το πένθος μοιάζει με τ ’αναμμένο λυχνάρι, 

που, αν τ ’αφήσεις απροφύλακτο, 

σβήνει στη στιγμή. 

Η πολυφαγία και η πολυυπνία το μαραίνουν.  

Η καταλαλιά και η πολυλογία 

το εξαφανίζουν ολοκληρωτικά. 

Ο ευσεβής άνθρωπος, 

που αγαπά τον Ιησού 

κι’ επιθυμεί να διατηρήσει το πένθος στην καρδιά του, 

πρέπει στην καθημερινή του ζωή 

να κάνη θυσίες για χάρη Του. 

-Τί είδους θυσίες; Ζήτησε να μάθει ο νέος.

-Μικρές θυσίες που σαν τις ακούμε, 

δεν μας κάνουν εντύπωσι, 

μα που σφυρηλατούν το χαρακτήρα 

και τον κάνουν όμοιο με το χαρακτήρα του Ιησού, 

εξήγησε ο Γέροντας. 

Βρίσκεις, λόγου χάριν,  φρέσκο ψωμί. 

Άφησε το να το φάγη άλλος 

κι’ ευχαριστήσου συ με το ξερό,

για την αγάπη του Χριστού. 

Σου φέρνουν καλό κρασί. 

Ανακάτεψέ το με ξύδι για χάρι Εκείνου 

που ποτίστηκε με ξίδι και χολή επάνω στο Σταυρό 

για την αγάπη σου, 

ή πιες πολύ λίγο κι’ άφησε το περισσότερο λέγοντας: 

αυτό είναι το μέρος του Χριστού. 

Αν έχεις μαλακό προσκέφαλο, 

άφησέ το κατά μέρος 

και βάλε λιθάρι κάτω από την κεφαλή σου 

για τον Χριστόν. 

Αν κρυώνεις στον ύπνο σου γιατί δεν έχεις σκεπάσματα, 

μην παραπονεθής. 

Συλλογίσου πως κι’ ο Χριστός 

γυμνός επάνω στο Σταυρό 

κρύωνε κάποτε για χάρι σου. 

Μη θέλης να είναι το φαγητό σου καλοπεριποιημένο. 

Θυμήσου πως πείνασε κι’ εδίψασε για σένα ο Χριστός. 

Ανάμιξε κάθε τι που κάνεις με λίγη θλίψη 

και ζήσε ταπεινά, 

όπως έζησε στη γη ο Χριστός μας, 

για να βρης αιώνια ανάπαυση στη βασιλεία του

Γεροντικόν 

Ηγουμένης Θεοδώρας Χαμπάκη

Εκδόσεις Λυδία

Η Χαρά του να Δίνεις....

Χιλιάδες κεριά 

μπορούν να ανάψουν

από ένα μόνο κερί..

χωρίς 

να μειωθεί η ζωή του..

Η Ευτυχία

ποτέ δεν μειώνεται

όταν μοιράζεται 

Buddha

Το παγόβουνο του Freud

To μυαλό του ανθρώπου

είναι σαν παγόβουνο.

Επιπλέει

με το ένα εβδομο του όγκου του

πάνω από το νερό..

Sigmund Freud

Κάνε το Φώς σου να λάμψει..

Εως ότου

κάνεις το Yποσυνειδητό σου

Συνειδητό,

αυτό θα κατευθύνει τη ζωή σου

και εσύ θα το αποκαλείς

Πεπρωμένο..

Carl Jung

Γίνε.. Mahatma Gandhi

Γίνε Εσύ

η Αλλαγή 

που θέλεις 

να δεις στον Κόσμο..

Mahatma Gandhi

Πρωινή αύρα.. Wen-siang

Ευτυχισμένος το πρωί

Ανοίγω την πόρτα του σπιτιού μου 

Μια καθάρια αύρα φυσά

Κατευθείαν μέσα 

 Οι πρώτες ηλιαχτίδες

Φωτίζουν τα φύλλα των δέντρων

Οι σκιές που δημιουργούνται 

Είναι κρυστάλλινα καθαρές 

 Γαλήνιος 

Σε συμφωνία με την καρδιά μου 

Ολα συγχωνέυονται σε μια αρμονία 

Το κέρδος και η απώλεια 

δεν με απασχολούν 

Αυτός ο δρόμος μου αρκεί 

έως το τέλος των ημερών μου

Wen-siang (1210-1280)  

 Dailyzen.com

Σύγκρισις Βασιλέως και μοναχού. Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Ποιός είναι άραγε αξιοζήλευτος;

Αυτός που κυριαρχεί στους άλλους,

ή αυτός που κυριαρχεί στον εαυτό του..

Γράφει σχετικά ο Ιωάννης Χρυσόστόμος

......................................................................

Λοιπόν εκτιμάται μεν 

ο πλούτος και η βασιλεία και η εξουσία και η δόξα, 

και οι περισσότεροι καλοτυχίζουν τους άρχοντας των κρατών,

που μετακινούνται με πολυτελή οχήματα 

και απολαμβάνουν το θόρυβο των αγγελιοφόρων 

και την πολυάνθρωπον σωματοφυλακήν, 

έχει δε καταφρονηθεί η ζωή των φιλοσόφων 

και αυτών οι οποίοι επέλεξαν τον μοναχικόν βίον. 

Έλα λοιπόν να συγκρίνουμε 

τα αγαθά της φιλοσοφίας 

προς αυτά που φαίνονται εις τον κόσμον αγαθά, 

δηλαδή την εξουσίαν και την δόξαν 

και ας μάθωμεν καλά την μεταξύ των αγαθών αυτών διαφορά. 

 Ο Βασιλεύς λοιπόν επιστατεί εις πόλεις και χώρας και πολλά έθνη 

κυβερνών με τα διατάγματά του 

και στρατηγούς και υπάρχους και στρατεύματα και φυλάς και συμβούλια, 

 αυτός δε που αφιέρωσε τον εαυτόν του εις τον Θεόν 

και ηκολούθησε την μοναχικήν ζωήν 

κυριαρχεί επί του θυμού και του φθόνου και της φιλαργυρίας 

και των άλλων παθών, 

σκεπτόμενος πάντοτε και φροντίζων 

να μή επιτρέψει να κυριευθή η ψυχή του από αισχρά πάθη, 

ούτε να υποδουλωθει ο νους εις σκληράν τυραννίαν, 

αλλά να κρατή πάντοτε την σκέψιν του επάνω από όλα, 

αφού θέσει επιστάτην εις τα πάθη του τον φόβον του Θεού. 

Τοιαύτην λοιπόν εξουσίαν και κυριαρχίαν έχει ο Βασιλεύς, 

τοιαύτην δε ο μοναχός, 

ώστε ορθότερον θα ηδύνατο κανείς να ονομάσει αυτόν Βασιλέα, 

παρά τον λαμπρυνομενον με το βασιλικόν ένδυμα και στέφανον 

και καθήμενον επί χρυσού θρόνου. 

 Διότι στην πραγματικότητα βασιλεύς 

είναι ο χαλιναγωγών τον θυμόν και τον φθόνον και τας ηδονάς 

και κυβερνών τα πάντα συμφώνως προς τους νόμους του Θεού 

και διατηρών ελεύθερον τον νούν 

και μη επιτρέπων να κυριαρχήσει εις την ψυχήν 

η τυραννία των ηδονών. 

 Αυτόν ευχαρίστως θα τον έβλεπα άρχοντα 

και των φυλών της γής και της θαλάσσης 

και των πόλεων και των λαών και των στρατευμάτων. 

Διότι αυτός ο οποίος επιστατεί με την λογικήν του τα πάθη της ψυχής, 

εύκολα θα επιστατήσει και επί των ανθρώπων με τους Θείους νόμους , 

ώστε να έχει θέσην πατρός εις τους υπηκόους, 

συμπεριφερόμενος προς τας πόλεις με όλην την ημερότηταν. 

 Εάν δε θέλεις να εξετάσεις και τον πόλεμον, 

και από τας δύο πλευράς, 

θα έυρης ότι ο μέν μάχεται πρός δαίμονας 

υπερισχύει και νικά και στεφανούται υπό του Χριστού, 

διότι βαδίζει εις τον πόλεμον με Θείαν επενέργειαν, 

ωπλισμένος με ουράνια όπλα.. 

 Ο δε άλλος μάχεται με τους βαρβάρους 

υπέρ εδαφών ή συνόρων ή χρημάτων αρπαγέντων 

ή ένεκα της πλεονεξίας και πόθου αδίκου εξουσίας, 

η οποία ωθεί εις τον πόλεμον, 

όπου πολλάκις πολλοί βασιλείς, 

που επεθύμησαν τα περισσότερα, 

έχασαν επιπλέον και αυτά που κατείχον. 

 Με αυτούς που συναναστρέφεται κανείς διαρκώς, 

με το ήθος αυτών αφομοιούται το ήθος του. 

Λοιπόν ο μεν μοναχός διαπλάσσει το φρόνημα της ψυχής του 

προς τα ήθη των αποστόλων και των προφητών, 

ο δε βασιλεύς προς τα των στρατηγών 

και σωματοφυλάκων και υπασπιστών, 

ανθρώπων δούλων του οίνου και αφωσιωμένων εις τα ηδονάς 

και απασχολουμένων κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας 

με το ποτόν, μη γνωρίζοντες τίποτε σπουδαιόν ή καλόν λόγω του όινου.. 

 όταν λοιπόν ιδής πλούσιον να είναι στολισμένος με πολυτελήν ενδυμασίαν, 

να καλλωπίζεται με χρυσάφι, 

να φέρεται επάνω εις άρματα, να πραγματοποιεί λαμπράς πομπάς, 

μήν καλοτυχίσεις τον άνθρωπον αυτόν, 

διότι ο πλούτος είναι πρόσκαιρος, 

και αυτο που θεωρείται καλόν καταστρέφεται μαζί με την ζωήν αυτήν. 

Όταν όμως ιδής μοναχόν να βαδίζει μόνος, 

να είναι ταπεινός και πράος και ήσυχος και ήρεμος, 

θαύμασε αυτόν τον άνδρα, 

γίνε μιμητής της ιδικής του φιλοσοφίας, 

ευχήσου να γίνεις όμοιος με τον δίκαιον, 

διότι λέγει''Αιτείτε και δοθήσετε υμίν''

Η Νοερά άθλησις

Συλλογή διδασκαλιών των αγίων πατέρων

και πεπειραμένων ασκητών

πέρι της προσευχής του Ιησού Χριστού

Κατουνάκια Αγίου Όρους 2007