Μία φορά και έναν καιρό,
στα πολύ παλιά χρόνια,
υπήρχαν δύο ποταμοί.
Ο Γαλάζιος που πήγαζε από τον Ουρανό,
και ο Χρυσός
ποταμός που πήγαζε από τη Γή.
Οι δύο αυτοί ποταμοί
που κάποτε ενώνονταν αρμονικά
και κυλούσαν ο ένας μέσα στον άλλο
χωρίστηκαν από τα κακά πνεύματα
με τη θρυλική πύλη του Δράκου
ώστε να εμποδίσουν αυτούς που το επιθυμούσαν
να ανεβούν στον Ουρανό.
Οι πιο
όμορφοι κάτοικοι του Χρυσού ποταμού
ήταν τα ψαράκια Κοι,
που χαρούμενα ζούσαν
στα γαλήνια νερά.
Η ιστοριά του γαλάζιου ποταμού δεν ήταν
για αυτά
παρά ένας μακρινός θρύλος.
Κανένα
από αυτά
δεν ενδιαφέρονταν αληθινά να
τον αναζητήσει.
Κανένα;
Iσως
ένα μικρό Κοι ήταν εξαίρεση.
Αφότου είχε άκουσε το μύθο του γαλάζιου
ποταμού,
το ταξίδι
προς την Πυλη του Δράκου
είχε γίνει ο
μεγάλος πόθος της καρδιάς του.
Κάποια μέρα λοιπόν
αφού χαιρέτησε τους αγαπημένους του
ξεκίνησε το μοναχικό του ταξίδι,
αντίστροφα στη ροή
του ποταμού
προς τις πηγές.
Αν και το
ρεύμα ήταν πολύ ισχυρό
για το μικρό Κόι
δεν υπήρχε πια επιστροφή.
Κολυμπούσε
με όλη τη δύναμη
των πτερυγίων του και
της ψυχής του.
Καθώς προχωρούσε ο ποταμός γινόταν
όλο και πιο
ορμητικός, βαθύς και σκοτεινός.
Υπήρχαν πολλές στιγμές
που το Κοι λιποψύχησε,
νιώθοντας
αμφιβολία
ακόμη και για την ύπαρξη του
Γαλάζιου Ποταμού.
Η μόνη του παρηγοριά
και συντροφιά
ήταν η φωνή της καρδιάς
του που του έλεγε να συνεχίσει..
Μετά από πολύ πολύ καιρό
εμφανίστηκε μπροστά του
ένας θεόρατος καταρράκτης
που ορθόνωνταν ως τον ουρανό,
και εκεί στην κορυφή αντίκρυσε για πρώτη φορά
την πύλη του Δράκου.
Για πρώτη φορά ένιωσε απελπισία.
Κατάλαβε ότι ήταν αδύνατον
να ξεπεράσει
μόνο του αυτό το εμπόδιο..
Ωστόσο και πάλι δεν σταμάτησε..
Άρχισε λοιπόν
να ορμά με δύναμη
και να πηδά όσο πιο
ψηλά μπουρούσε.
Η μία αποτυχημένη προσπάθεια
διαδεχόταν την άλλη..
Το Κοι ένιωσε σιγά σιγά
την απογοήτευση
να το καταβάλει..
Αφου πήρε δυνάμεις
αποφάσισε να κάνει το τελευταίο άλμα,
πριν επιστρέψει νικημένο..
Συγκινημένος
από την αποφασιστικότητα
του μικρού
ψαριού
ο Θεός των υδάτων,
διέταξε τα
κύματα να σηκώσουν το μικρο Κοι
και να
το περάσουν πάνω από τον καταρράκτη,
στην
απέναντι πλευρά,
στο γαλάζιο ποταμό...
Ειχε πια επιστρέψει στην Αληθινή του
Πατρίδα..
Τώρα όμως δεν ηταν πια ένα μικρό
Κοι..
Εγινε ένας όμορφος δράκοντας με
χρυσά φτερά,
που κανένα εμπόδιο
δεν
μπορούσε πια να ορθωθεί εμπρός του..
ο
μυθος λέει ότι κάθε φορά που ένα Κοι,
φτάνει στο Γαλάζιο ποταμό,
ένας καινούργιος
δράκος γεννιέται..
Γιαυτό αν συναντήσετε
ποτέ ένα δράκο μη φοβηθείτε,
αλλά να
θυμάστε ότι κάποτε ήταν και αυτός
ένα
μικρό ψαράκι Κοι
Κινέζικος μύθος
