Φάουστ

Κάθε άνθρωπος αναπόφευκτα έχει δύο πρόσωπα.

Ένα φωτεινό και κοινωνικά αποδεκτό που ονομάζει Εγω.

Και ένα άλλο πρόσωπο,

που κατοικεί στη σκοτεινή πλευρά της ψυχής του

και ονομάζεται Σκιά

Ο μύθος του Φαουστ του Γκαίτε

αποτελεί την ιστορία ενός εξαιρετικού ανθρώπου

που κατάφερε να ενοποιήσει

τα δύο αυτά φαινομενικά ασύμβατα κομμάτια της ψυχής του

και να ολοκληρωθεί σαν οντότητα.

Ο ψυχαναλυτής Robert Johnson στο βιβλίο του 'Η Σκιά'

αναφέρει τα εξής σχετικά:

O Φάουστ του Γκαίτε ,

ίσως το καλύτερο λογοτεχνικό υπόδειγμα για τη συνάντηση του Εγώ και της Σκιάς, είναι η ιστορία ενός χλωμού και στερημένου από κάθε έμπνευση καθηγητή

που έχει φτάσει στο σημείο να αυτοκτονήσει

εξαιτίας της αβίωτης απόστασης μεταξύ του Εγώ και της Σκιάς του.

Στο σημείο αυτό ο Φάουστ συναντά την εξίσου ανυπόφορη Σκιά του,

τον Μεφιστοφελή.

Η έκρηξη της ενέργειας στη συνάντηση αυτή είναι ακραία.

Ωστόσο αυτοί επιμένουν και η μακρά και πολύ παραστατική τους ιστορία

είναι η καλύτερη οδηγία που έχουμε για την απολύτρωση του Εγώ και της Σκιάς.

Ο Φάουστ σώζεται από την κενότητα της ζωής του

και γίνεται ένα θερμόαιμο πρόσωπο γεμάτο πάθος.

Ο Μεφιστοφελής σώζεται από τον αμοραλιστικό του βίο

και ανακαλύπτει επιπλέον ότι έχει την ικανότητα να αγαπήσει.

Ο Φάουστ μας δείχνει ότι με μεγάλη δύναμη

ότι η απολύτρωση του Εγώ είναι εφικτή

μόνο όταν εξελίσσεται παράλληλα με την απολύτρωση της Σκιάς.

Οσο έλκουμε τη Σκιά στην επιφάνεια της συνείδησης ,

αυτή μαλακώνει, γίνεται πιο ήπια και πιο ενδοτική.

Ο χαρακτήρας του Φάουστ ολοκληρώνεται από την προσθήκη της Σκιάς του

και τη συνάντηση με τον Μεφιστοφελή.

Το ίδιο ισχύει και αντίστροφα.

Για να το πούμε καλύτερα, ούτε το Έγώ ούτε η Σκιά μπορούν να λυτρωθούν

εαν δεν μεταμορφωθεί αντίστοιχα και το δίδυμο στοιχείο τους.

Αυτή η μεταξύ τους τριβή οδηγεί και τα δύο κομμάτια στην αρχική τους ολότητα.

Η σκιά. Ανακαλύπτοντας τη σκοτεινή πλευρά της ψυχής.

Robert Johnson. Εκδόσεις Αρχέτυπο.