« Κάθε άνθρωπος είναι θεάνθρωπος, σάρκα και πνέμα,
να γιατί το μυστήριο μιας ορισμένης θρησκείας, είναι πανανθρώπινο.
Σε κάθε άνθρωπο ξεσπάει η πάλη Θεού κι ανθρώπου,
και συνάμα η λαχτάρα της συμφίλιωσης.
Τις περισσότερες φορές η πάλη αυτή βαστάει λίγο,
δεν αντέχει μια αδύνατη ψυχή ν' αντιστέκεται καιρό πολύ στη σάρκα,
βαραίνει, γίνεται κι αυτή σάρκα, κι ο αγώνας παίρνει τέλος.
Μα στους υπεύθυνους ανθρώπους,
που έχουν μερόνυχτα καρφωμένα τα μάτια τους στο ανώτατο Χρέος,
η πάλη ανάμεσα στη σάρκα και στο πνέμα ξεσπάει χωρίς έλεος
και μπορεί να βαστάξει ως το θάνατο.
«'Όσο πιο δυνατή είναι η ψυχή κι η σάρκα,
τόσο κι η πάλη πιο γόνιμη
κι η τελική αρμονία πιο πλούσια.
Δεν αγαπάει ο Θεός τις αδύνατες ψυχές και τις πλαδαρές σάρκες.
Το πνέμα θέλει νά' χει να παλέψει με δυνατή, γεμάτη αντίσταση σάρκα,
είναι πουλί σαρκοβόρο, που ακατάπαυτα πεινάει,
τρώει σάρκα και την εξαφανίζει αφομοιώνοντάς τη».
« Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου
σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του.
Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι,
λαχανιάζουν, σωριάζονται στη μέση της πορείας
και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά
-θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους-
να σταυρωθούν, ν' αναστηθούν, και να σώσουν την ψυχή τους.
Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν,
και δεν ξέρουν πως η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της Ανάστασης..
Άλλον δεν έχει. ...»
Ν.Καζαντζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου