Θεέ, σωτήρα της ψυχής μου, σε παρακαλώ, χάρισέ μου την ταπεινοσύνη,
εσύ που πάντα αναζήτησες τη δόξα του Πατέρα εις βάρος της δικής σου δόξας.
Βοήθησέ με να μην αναζητώ ποτέ να με χειροκροτούν,
να μην αρέσκομαι στις μάταιες επιτυχίες.
Ελευθέρωσέ με από την κρυφή υπερηφάνεια
και από τη μάταιη επιθυμία να με εκτιμούν οι άλλοι.
Σε παρακαλώ, πανεύσπλαχνε Κύριε, δώσε μου το πνεύμα της πτωχείας.
Κι αν πρέπει να κατέχω κάποια αγαθά,
το πνεύμα μου ας μην υποδουλώνεται σ’ αυτά,
να μην ξεχνώ το δίκαιο του συνανθρώπου μου,
και η καρδιά μου να μένει ελεύθερη.
Ήρθες, Κύριε, και μας δίδαξες να αγαπούμε τον πλησίον μας
όπως τον εαυτό μας.
Μας έδειξες, με τη ζωή σου, πως προτιμότερο απ’ όλα είναι να υπηρετείς.
Βοήθησέ με να εννοήσω πως δεν σε εγκαταλείπω όταν σ’ αφήνω
και ασχολούμαι με τον φτωχό και τον ανήμπορο.
Εσύ που θέλησες και έγινες φτωχός, μέσ’ από τους φτωχούς αποκαλύπτεσαι.
Μέσα σ’ αυτούς σε συναντούμε, Κύριε,
και όταν τους υπηρετούμε, εσένα υπηρετούμε.
Με το παράδειγμά σου και τη χάρη σου μάθε μου, Κύριε, να είμαι ταπεινός.
(Προσευχή του αγίου Βικεντίου ντε Πωλ)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου