Οι τέσσερις σύντροφοι της ζωής μας..

Υπήρχε κάποτε μια βασίλισσα, 

που είχε 4 συντρόφους.

Ο τέταρτος σύντροφος ήταν ο αγαπημένος της

 Τον στόλιζε πάντα με ακριβά ρούχα και κοσμήματα., 

του χάριζε πάντα τα καλύτερα, 

του φορούσε πολύτιμα αρώματα

και του φερόταν πολύ γενναιόδωρα..

Ο τρίτος είχε μέγαλη αυτοπεποίθηση

ήταν αλαζώνας, όμως εκείνη τον αγαπούσε 

και τον σύστηνε με υπερηφάνεια στον κύκλο της

 και πάντα φοβόταν ότι κάποια μέρα, 

ίσως την άφηνε για άλλη γυναίκα..

Ο δεύτερος ήταν πάντα ευγενικός 

κι υπομονετικός μαζί της.

Όταν εκείνη αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα, 

ήξερε ότι μπορούσε να βασιστεί πάνω του, 

ότι θα την άκουγε και θα τη βοηθούσε στην λύση του.

Και ο πρώτος που αν και ήταν απόλυτα

αφοσιωμένος και πιστός
εκείνη τον παραμελούσε

 και τον έδιωχνε από κοντά της. 

Και μια μέρα, η βασίλισσα αρρώστησε βαριά 

και κατάλαβε πως θα πεθάνει.

Σκέφτηκε να ζητήσει βοήθεια και συμπαράσταση

από τους τέσσερις συντρόφους της

Έτσι τους φώναξε όλους μπροστά της 

και ρώτησε πρώτα τον τέταρτο 

που ήταν η μεγάλη της αδυναμία:

"Σ' αγάπησα περισσότερο από τους άλλους, 

και σου έδωσα τα πάντα.

Τώρα που πεθαίνω, θα με ακολουθήσεις, 

εκεί που πάω για να μην είμαι μόνη?"

''Φυσικά και ΌΧΙ!''
Εδώ οι δρόμοι μας χωρίζουν " 

απάντησε εκείνος κοφτά και απομακρύνθηκε.

Εντονα απογοητευμένη 
ρώτησε κατόπιν τον τρίτο σύντροφό της.

"Σ 'αγάπησα σ όλη μου τη ζωή 

και πάντα γύρευα την συντροφιά σου. 

Τώρα που πεθαίνω, θα με ακολουθήσεις στο θάνατο?"

"Όχι, φυσικά" απάντησε εκείνος. 

"Η ζωή είναι πολύ ωραία για να την αφήσω.

 Όταν πεθάνεις, θα παντρευτώ μια άλλη." 

Συγκλονισμένη πιά ρώτησε 
και τον δεύτερο σύντροφό της.

"Πάντα ερχόμουν σε σένα για βοήθεια 

και πάντα ήσουν εκεί για μένα. 

Όταν πεθάνω, θα με ακολουθήσεις 

για να μου κρατάς συντροφιά?"

"Λυπάμαι, δε μπορώ να σε βοηθήσω τώρα. 

Το μόνο που μπορώ να κάνω, 

είναι να 'περπατήσω' μαζί σου μέχρι τον τάφο σου.

Η βασίλισσα είχε πια τελείως απογοητευτεί

αφού ώς συνήθως είχε ξεχάσει

τον τέταρτο συντροφό της...

"Τότε, ακούστηκε μια φωνή:

 "Εγώ βασίλισσα μου θα έρθω μαζί σου! 

Θα σε ακολουθήσω όπου κι αν πας!

"Η βασίλισσα γύρισε να δει 

από πού ερχόταν η φωνή 

και είδε τον πρώτο της σύντροφο. 

Φαινόταν πολύ ταλαιπωρημένος 

και παραμελημένος.

Θρηνώντας η βασίλισσα

"Αχ τι λάθος που έκανα η δύστυχη, 

έπρεπε να σε είχα προσέξει περισσότερο, 

όταν είχα την ευκαιρία!" 

είπε και ξεψύχησε . 

Ήταν ήδη πολύ αργά.

Εδώ τελειώνει το παραμύθι 

και αρχίζει η πραγματικότητα.

Η Βασίλισσα είσαι Εσύ 

και έχεις 4 συντρόφους στη ζωή σου

Ο τέταρτος σύντροφος σου είναι το σώμα σου. 

Όση προσοχή κι αγάπη κι αν του δώσεις, 

όσα κι αν του προσφέρεις, 

κάποια στιγμή θα το αποχωριστείς.

Ο τρίτος σύντροφος είναι τα υλικά σου αγαθά.

Και αυτά είναι παροδικά..

Ο δεύτερος σύντροφος σου είναι η οικογένεια 

και οι φίλοι σου.
Όσο και αν σε αγαπούν δεν θα μπορέσουν να σε ακολουθήσουν στην απέναντι όχθη.

Ο πρώτος σου σύντροφος είναι το ΠΝΕΥΜΑ σου, 

που σχεδόν είναι πάντα παραμελημένο 

από το κυνήγι του πλούτου,

της δύναμης, 

της εξουσίας 

και των υλικών αγαθών. 

Όμως, το πνεύμα σου είναι το μόνο

που θα σε ακολουθήσει όπου κι αν πας, 

το μόνο που θα σου είναι πιστό αιώνια!

Καλλιέργησέ το, 

δυνάμωσέ το, 

διατήρησέ το ζωντανό, 

καθώς θα σε συντροφεύει για πάντα..

Πηγή : Τροποποιημένο από 

https://www.pentapostagma.gr/arheio/817_i-basilissa-kai-oi-4-syntrofoi-tis

Ιερός Χρόνος

Ποιὸ εἶναι τὸ πολυτιμότερο ἀγαθὸ ποῦ διαθέτουμε;

Ἀναμφίβολα ὁ Χρόνος!

Γιατί δὲ γυρίζει ποτὲ πίσω καὶ δὲν ἐξαγοράζεται.

 Εἶναι  δηλαδὴ ἴσα δίκαιος μὲ πλούσιους καὶ φτωχούς.

 Καὶ  ἡ ὀμορφιὰ τοῦ χρόνου  εἶναι  ὅτι κάθε στιγμὴ εἶναι μία εὐκαιρία..

Γιὰ  μία νέα  ἀφετηρία…
 Γιὰ  μία νέα  ἀρχὴ …

 Γιὰ  νὰ διορθώσουμε λάθη 
Νὰ  Γνωρίσουμε

  Νὰ   Ἀγαπήσουμε

 Νὰ   Συγχωρήσουμε καὶ νὰ Συγχωρεθούμε

Δηλαδή νὰ Μεγαλώσουμε Πνευματικὰ καὶ νὰ Ἐξελιγχθοῦμε...

Και τότε εἶναι ποὺ ἡ ζωὴ μᾶς
γίνεται αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ 

θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι…

Δηλαδή μία ἀέναη κίνηση τοῦ Ἀνθρώπου 

πρὸς τὸ Φῶς…   

  

Σας Ευχαριστώ, για τα εφτά χρόνια που τιμάτε και στολίζετε το ιστολόγιο Αυτογνωσία!!!

Ενα μεσημέρι καλοκαιριού

7 χρόνια και κάτι λίγες ημέρες πρίν,

θέλησα να κάνω ένα ιστολόγιο,

για επαγγελματικούς λόγους..

Τέλικα μάλλον κάπου στην πορεία

ευτυχώς έχασα τον προσανατολισμό μου

και έκανα την Αυτογνωσία...

Ενα ιστολόγιο όπου ο επισκέπτης,

σαν από μια δροσερή Πηγή

μπορεί να Ξεδιψάσει,

να Αναπαυτεί

και να Αφουγκραστεί την Ψυχή του...

Η αυτογνωσία λοιπόν ενηλικιώθηκε

κλείνοντας τις 100.000 επισκέψεις

και συνεχίζει σε μία Ανώτερη Οκτάβα (Ελπίζω...)

Σας Ευχαριστώ!!!

ΥΓ: Ευχομαι  Ολοι μας να Εξελισσόμαστε

και να 'Μεγαλώνουμε'

έτσι ώστε κάποια ημέρα

η Αγκαλία μας

να χωράει Όλο τον Κόσμο...

Ο δωδεκάλογος των Ανώνυμων Αλκοολικών.

Από το 1935 οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί 

έχουν βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους 

να απεξαρτηθούν από το πάθος του αλκοολισμού. 

Η βασική τους διακήρυξη 

είναι ότι το ταξίδι προς την απελευθέρωση από το αλκοόλ 

(ή κατ’ αντιστοιχία οποιοδήποτε άλλο πάθος) 

είναι στην ουσία ένα ταξίδι Aυτογνωσίας και Θεογνωσίας. 

Γράφουν λοιπόν :

.......................................................

1. Παραδεχτήκαμε ότι γίναμε ανίσχυροι από τη χρήση του αλκοόλ 

κι ότι έτσι χάσαμε τον έλεγχο της ζωής μας.

2. Πιστέψαμε ότι μια δύναμη ανώτερη από εμάς 

θα μας βοηθούσε να επανακτήσουμε την ψυχική και πνευματική μας υγεία.

3. Αποφασίσαμε να παραδοθούμε ολοκληρωτικά 

στη Φροντίδα του Θεού, 

όπως ο καθένας μας τον Εννοεί.

4. Προχωρήσαμε σε μια βαθιά κι ακριβή καταγραφή του εαυτού μας.

5. Αφού αναγνωρίσαμε τα σφάλματα μας, 

τα παραδεχτήκαμε και τα ομολογήσαμε 

στο Θεό και σ΄ έναν άλλο άνθρωπο.

6. Είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε τη βοήθεια του Θεού

για να διορθώσουμε τα ελαττώματα του χαρακτήρα μας.

7. Ρίχνοντας τον εγωισμό μας, ταπεινά, ζητήσαμε βοήθεια.

8. Φτιάξαμε έναν κατάλογο 

με όλους τους ανθρώπους που είχαμε βλάψει 

και προθυμοποιηθήκαμε να επανορθώσουμε ό, τι κακό τους είχαμε κάνει.

9. Επανορθώσαμε το κακό σ’ αυτούς τους ανθρώπους όπου ήταν δυνατόν, 

κι αφού δεν έβλαπτε αυτούς ή άλλους.

10. Συνεχίζουμε την προσωπική μας καταγραφή 
και όταν σφάλουμε,
παραδεχόμαστε αμέσως το λάθος μας.

11.Επιδιώκουμε συνειδητά να βελτιώσουμε την επαφή μας με το Θεό,

για να μάθουμε τη θέλησή Του σχετικά με μας 

και ν’ αποκτήσουμε τη δύναμη να Την πραγματοποιήσουμε.

12. Αποτέλεσμα των βημάτων αυτών είναι

ν’ αποκτήσουμε μια πνευματική αφύπνιση,

να προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε το μήνυμα αυτό 

σε όλους που πάσχουν από αλκοολισμό 

και στηριζόμενοι στις αρχές μας να δημιουργήσουμε ένα νέο τρόπο ζωής.

Μικρές Θυσίες για ένα Μεγάλο Έρωτα.. Γεροντικό

Όποιος αγαπά λίγο
θυσιάζει κάτι μικρό από τον εαυτό του
για αυτόν που αγαπά

Όποιος όμως αγαπά πολύ
θυσιάζει τον ίδιο του τον εαυτο

Γιατί η Αληθινή Αγάπη
δεν έχει όρια και μέτρο..

Κάπου στη μακρινή Έρημο της Αιγύπτου, 

των πρώτων χριστιανικών αιώνων, 

συζητά ένας ερημίτης μοναχός με τον υποτακτικό του. 

.............................................................

Παραπονιέσαι, παιδί μου, 

πως σκληραίνεται συχνά η καρδιά σου 

και δε χύνει δάκρυα. 

Το πένθος μοιάζει με τ ’αναμμένο λυχνάρι, 

που, αν τ ’αφήσεις απροφύλακτο, 

σβήνει στη στιγμή. 

Η πολυφαγία και η πολυυπνία το μαραίνουν.  

Η καταλαλιά και η πολυλογία 

το εξαφανίζουν ολοκληρωτικά. 

Ο ευσεβής άνθρωπος, 

που αγαπά τον Ιησού 

κι’ επιθυμεί να διατηρήσει το πένθος στην καρδιά του, 

πρέπει στην καθημερινή του ζωή 

να κάνη θυσίες για χάρη Του. 

-Τί είδους θυσίες; Ζήτησε να μάθει ο νέος.

-Μικρές θυσίες που σαν τις ακούμε, 

δεν μας κάνουν εντύπωσι, 

μα που σφυρηλατούν το χαρακτήρα 

και τον κάνουν όμοιο με το χαρακτήρα του Ιησού, 

εξήγησε ο Γέροντας. 

Βρίσκεις, λόγου χάριν,  φρέσκο ψωμί. 

Άφησε το να το φάγη άλλος 

κι’ ευχαριστήσου συ με το ξερό,

για την αγάπη του Χριστού. 

Σου φέρνουν καλό κρασί. 

Ανακάτεψέ το με ξύδι για χάρι Εκείνου 

που ποτίστηκε με ξίδι και χολή επάνω στο Σταυρό 

για την αγάπη σου, 

ή πιες πολύ λίγο κι’ άφησε το περισσότερο λέγοντας: 

αυτό είναι το μέρος του Χριστού. 

Αν έχεις μαλακό προσκέφαλο, 

άφησέ το κατά μέρος 

και βάλε λιθάρι κάτω από την κεφαλή σου 

για τον Χριστόν. 

Αν κρυώνεις στον ύπνο σου γιατί δεν έχεις σκεπάσματα, 

μην παραπονεθής. 

Συλλογίσου πως κι’ ο Χριστός 

γυμνός επάνω στο Σταυρό 

κρύωνε κάποτε για χάρι σου. 

Μη θέλης να είναι το φαγητό σου καλοπεριποιημένο. 

Θυμήσου πως πείνασε κι’ εδίψασε για σένα ο Χριστός. 

Ανάμιξε κάθε τι που κάνεις με λίγη θλίψη 

και ζήσε ταπεινά, 

όπως έζησε στη γη ο Χριστός μας, 

για να βρης αιώνια ανάπαυση στη βασιλεία του

Γεροντικόν 

Ηγουμένης Θεοδώρας Χαμπάκη

Εκδόσεις Λυδία