Την πιο σκοτεινή εποχή του χρόνου
σε μία ταπεινή φάτνη
γεννιέται το Φως του κόσμου,
Ο Χριστός..
Και στην μυστική φάτνη της καρδιάς μας
τις πιο δύσκολες και επώδυνες στιγμές
γεννιέται το Ιδιο Φως..
Το ίδιο ακριβώς Φώς
που στροβιλίζονταν πάνω από το Χάος
τις παραμονές της Δημιουργίας..
Το ίδιο ακριβώς Φως
που θα συνεχίσει να λάμπει
όταν αυτός ο κόσμος σταματήσει να υπάρχει..
Η ελπίδα του ανθρώπου
και κατ' επέκταση του κόσμου
είναι οτι η αληθινή μας φύση
είναι αυτό το αιώνιο Φως..
Η αληθινή ομορφιά και δύναμή μας
απορρέουν από το γεγονός
ότι ο καθένας μας
είναι μια ακτίδα
από αυτό το αιώνιο, παντοδύναμο και ανέσπερο Φως
Ακόμη και όταν έχουμε ξεχάσει
ποιοί αληθινά είμαστε,
από ερχόμαστε
και που πηγαίνουμε
αυτό το Φως
συνεχίζει μυστικά να λάμπει..
συνεχίζει μυστικά να λάμπει..
Αν κοιτάξουμε αληθινά μέσα μας
θα το δούμε σαν μια ταπεινή φλόγα
να τρεμοπαίζει
κυνηγημένο από θύελες και καταιγίδες...
Σε ένα κόσμο που συνεχώς σκοτεινίαζει
το Φως αυτό ας γίνει
το καταφύγιό μας,
ο πιστός σύντροφος
και ο ασφαλής οδηγός μας..
και ο ασφαλής οδηγός μας..
Εως ώτου ανατείλει το Φως της Καινούργιας Ημέρας
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ