Ο
άνθρωπος είναι ένα παράξενο όν,
γιατί
μέσα του συνυπάρχουν
το εφήμερο με το
αιώνιο..
Σε ένα κείμενο της Ζεν
αναφέρεται..
Ερχόμαστε με άδεια χέρια,
φεύγουμε με άδεια χέρια.
Αυτός είναι ο Ανθρωπος..
Οταν γεννιέσαι,
από που έρχεσαι;
Οταν πεθαίνεις, που
πας;
Η ζωή είναι σαν ένα φευγαλέο σύννεφο,
που εμφανίζεται..
Ο θάνατος
είναι σαν ένα φευγαλέο σύννεφο
που
εξαφανίζεται..
Το σύννεφο αυτο καθεαυτό
δεν υπάρχει
Η ζωή και ο θάνατος,
η εμφάνιση
και η εξαφάνιση είναι επίσης κάπως
έτσι..
Αλλά υπάρχει κάτι, που πάντα
παραμένει καθαρό..
Είναι καθαρό και
αγνό,
χωρίς να εξαρτάται από τη ζωή και
το θάνατο..
Τι είναι αυτό το αγνό και
καθαρό πράγμα;