Οι κρυφοί Τύραννοι της Ψυχής. Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Πόσο επιπόλαιος είναι ο άνθρωπος εκείνος, 

που βλέπει το σπίτι του ετοιμόρροπο και, 

αντί να το επισκευάσει και να το στηρίξει, 

περιποιείται την αυλή του!

πόσο ασύνετος είναι κι εκείνος που έχει το σώμα του άρρωστο και, 

αντί να φροντίσει για τη θεραπεία του, 

κάθεται και του φτιάχνει πολυτελή ενδύματα!

Κάτι τέτοιο κάνουμε κι εμείς με την ψυχή μας.

 Ενώ έχει εξαχρειωθεί από τα πάθη, 

ενώ βασανίζεται από την οργή, 

την κενοδοξία, 

τις αισχρές επιθυμίες 

και τόσες άλλες κακίες, 

δεν φροντίζουμε για τη θεραπεία της. 

Αλλά για τι φροντίζουμε;

Για την καλοπέραση και το στολισμό του σώματος.

Αν μία αρκούδα ξεφύγει από το θηριοτροφείο 

και αρχίσει να γυρίζει ελεύθερη στην πόλη, 

θα κλειστούμε στα σπίτια μας, 

για να μην πέσουμε πάνω σ’ αυτό το θηρίο, 

που θα μας σπαράξει με τα νύχια του.

Και τώρα, που η ψυχή μας σπαράζεται όχι από ένα μόνο θηρίο, 

μα από πολλά, 

ούτε που μας νοιάζει.

Τα θηρία, για την ασφάλεια των πολιτών, 

τα κλείνουμε σε σιδερένια κλουβιά και τα φυλάμε σε μέρη απόκεντρα, 

μακριά από τη Βουλή, το Δικαστήριο ή το Παλάτι.

Στην ψυχή μας, όμως, όπου υπάρχουν κάποια άλλη βουλή, 

κάποιο άλλο δικαστήριο και κάποιο άλλο παλάτι, 

αφήνουμε τα νοητά θηρία των παθών ν’ ανεβαίνουν ως τον βασιλικό θρόνο, 

δηλαδή το νου,

και να τον αναστατώνουν με τις κραυγές τους.

Τα πάθη είναι οι αιτίες της ταραχής στον εσωτερικό μας κόσμο. 

Τα πάθη κάνουν την ψυχή μας να μοιάζει με πόλη 

που αντιμετωπίζει βαρβαρική επιδρομή. 

Τα πάθη φέρνουν στο νου και στους λογισμού μας σύγχυση, 

όπως συμβαίνει όταν ένα φίδι μπαίνει σε φωλιά με νεογέννητα πουλάκια, 

και αυτά πεταρίζουν εδώ και εκεί τιτιβίζοντας με τρόμο.

Γι’ αυτό σας παρακαλώ, 

ας δέσουμε τα θηρία ή μάλλον ας τα πνίξουμε, 

ας τα σφάξουμε, 

ας τα θανατώσουμε.

Κάθε κακία που βρίσκεται μέσα μας, 

ας την εξοντώσουμε με την μάχαιρα του Πνεύματος .

Τα θηρία, όταν είναι καλοθρεμμένα και δυνατά, δεν μπορούν να νικηθούν. 

Όταν όμως πεινάσουν και αδυνατίσουν, 

καταπέφτει η αγριάδα τους και μειώνεται η δύναμή τους. 

Τότε μπορεί να τα βάλει κανείς μαζί τους και να τα εξουδετερώσει εύκολα. 

Το ίδιο συμβαίνει και με τα πάθη. 

Όποιος τα αδυνατίζει, τα υποτάσσει στο λογικό. 

Όποιος, απεναντίας, τα καλοτρέφει, δύσκολα μπορεί να τα βάλει μαζί τους. 

Έτσι φτάνει να νικιέται απ’ αυτά και να καταντάει δούλος τους.

Πηγή

http://katixitikoinois.blogspot.gr/2013/01/blog-post_6933.html

Σπάζοντας τις αλυσίδες του Νου. Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.

Σκέφτομαι άρα υπάρχω,

είναι το δόγμα της ορθολογιστικής Δύσης.

 Στην Ορθόδοξη θεολογία της Ανατολής όμως,

οι σκέψεις και οι ιδέες όσο όμορφες και περίτεχνες αν είναι,

θεωρούνται σαν ένας λαβύρινθος που φυλακίζει το Νου,

και τον εμποδίζουν ανάλαφρος να πετάξει προς τον Δημιουργό,

που είναι πέρα από κάθε σκέψη, ιδέα, χρώμα και σχήμα..

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει.

Ο Νούς πλάστηκε έτσι απλός και ασχημάτιστος

για να είναι κατ'εικόνα και ομοίωση

του απλού, και χωρίς μορφή και σχήμα Δημιουργού του.

Και στη συνέχεια,

για να ενωθεί μέσω αυτής  της ομοίωσης με το Αρχέτυπο.

Γι' αυτό , όπως όλος ο αγώνας των εξωτερικών και κοσμικών φιλοσόφων,

είναι να μορφώσουν το Νού τους με διάφορες ιδέες και φαντασιώδεις γνώσεις

των φυσικών και ανθρωπίνων πραγμάτων,

(γιατί σε αυτό συνίσταται το κράτος της κοσμικής φιλοσοφίας),

έτσι αντίθετα,

όλος ο αγώνας και η φροντίδα και η τελειότητα των ενάρετων,

είναι να εξαλείψουν από το Νού τους κάθε σχήμα, είδος και νόημα

που εντυπώθηκε σε αυτόν

και να τον κάνουν απλό, άμορφο, χωρίς σχήμα και μορφή'

και έτσι μέσω αυτής της απλότητας ,

να ενωθούν με το Θεό

και να εγγραφούν σε εκείνη την πρώτη και νηπιακη κατάσταση.

Γιατί αυτή είναι εκείνη η επιστροφή

για την οποία είπε ο Κύριος

''Σας βεβαιώ  ότι αν δεν μετανοήσετε και δεν γίνετε σαν τα παιδιά,

δεν θα μπείτε στην Βασιλεία των Ουρανών...''

Συμβουλετικό Εγχειρίδιο. Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.

Εκδόσεις Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου.

Νέα Σκήτη Αγιος Όρος.







Η ζωή μας εξαρτάται από τις σκέψεις μας. Γεροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα

Η ζωή μας εξαρτάται από το είδος των λογισμών που καλλιεργούμε.

Αν οι λογισμοί μας είναι ειρηνικοί  και ήρεμοι,

αν έχουν πραότητα και καλοσύνη, 

τότε έτσι είναι και η ζωή μας.

Αν η προσοχή μας είναι στραμμένη στις συνθήκες του βίου μας,

τότε μας καταπίνει μια δίνη λογισμών,

και δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ειρήνη ούτε γαλήνη.

Οι λογισμοί μας γίνονται πραγματικότητα.

Ούτε καταλαβαίνουμε ότι  επηρεάζουμε τα μέγιστα τους άλλους

με τους λογισμούς μας.

Αν οι λογισμοί μας είναι αγαθοί, ειρηνικοί και ήσυχοι,

στραμμένοι ολότελα προς το αγαθό,

τότε επηρεάζουμε τον εαυτό μας

και ακτινοβολούμε ειρήνη τριγύρω μας.

Αυτό αληθεύει όχι μόνο εδώ στη Γη αλλά και σ'ολόκληρο το Σύμπαν.

Η Θεία αρμονία, η ειρήνη και η ησυχία απλώνονται παντού.

Αν όμως καλλιεργούμε τους αρνητικούς λογισμούς,

το κακό είναι μεγάλο.

Όταν υπάρχει το κακό μέσα μας το ακτινοβολούμε στην οικογένεια μας,

και όπου αλλού πηγαίνουμε.

Αν είναι έτσι τα πράγματα είναι σίγουρα καλύτερο 

να επιλέγουμε το καλό!

Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας.

Βίος και διδαχές του Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα.

Εκδόσεις Εν Πλώ.

Για να δείτε τη ζωντανή ομιλία του Γεροντα 

πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο

http://www.youtube.com/watch?v=DsQg-bpVifA

Ο Παράδεισος Μέσα μας. Γεροντας Θαδδαίος της Βίτοβνιτσα

Ο άνθρωπος εκείνος που ζει μέσα του τη Βασιλεία των Ουρανών

 ακτινοβολεί Άγιους Λογισμούς.

Θείους Λογισμούς.

Η Βασιλεία του Θεού δημιουργεί μέσα μας μια ατμόσφαιρα Παραδείσου,

εν αντιθέσει προς την ατμόσφαιρα της Κολάσεως,

την οποία ακτινοβολεί όποιος έχει τον Άδη στην καρδιά του.

Εκείνος που έχει μέσα του τη Βασιλεία του Θεού 

θα τη μεταδώσει ανεπαίσθητα και στους άλλους.

Οι άνθρωποι θα έλκύονται από την εντός μας Ειρήνη και Ζεστασιά

Θα θέλουν να είναι κοντά μας 

και η ατμόσφαιρα του Ουρανού θα περάσει σταδιακά και σε κείνους.

Σχεδόν δεν είναι απαραίτητο να μιλάμε στους ανθρώπους γι'αυτή.

Η ατμόσφαιρα του Παραδείσου θα ακτινοβολεί από μέσα μας

ακόμη και όταν σιωπούμε 

ή όταν μιλάμε για πράγματα καθημερινά.

Θα ακτινοβολεί από μέσα μας ακόμη 

και αν δεν έχουμε συναίσθηση ότι συμβαίνει.

Οι Λογισμοί καθορίζουν τη Ζωή μας.

Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα.

Εκδοσεις Εν Πλώ

Ε κακομοίρη Ανθρωπε ! Νίκος Καζαντζάκης

«Ε κακομοίρη άνθρωπε!»,

είπε δυνατά, 

«μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, 

κι εσύ βουλιάζεις 

στην κοπριά,

στην τεμπελιά 

και στην απιστία! 

Θεό έχεις μέσα σου,

Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις 

- το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, 

μα 'ναι πολύ αργά. 

Ας ανασκουμπωθούμε εμείς που το ξέρουμε, 

ας σύρουμε μπορεί να μας ακούσουν!» 

Νικος Καζαντζάκης

Αδελφοφάδες.

Ενας μικρός Θεός μέσα στη λάσπη. Αρχιμ Ιουστίνος Πόποβιτσ.

Και κοιτάζοντας από τον Ουρανό,

τί είναι εκείνο που διακρίνουμε περισσότερο πάνω στη Γή;

Δεν είναι ούτε τα βουνά,

ούτε οι θάλασσες,

ούτε οι πόλεις,

ούτε οι ουρανοξύστες.

Είναι ο άνθρωπος.

Διότι η Θεοειδής Ψυχή του Ανθρώπου

είναι ένας ήλιος πάνω στη Γή.

Όσοι είναι οι Ανθρωποι ,

τόσοι είναι και οι ήλιοι πάνω στη Γή.

Και καθένας από αυτούς τους ήλιους

είναι ορατός από τον Ουρανό.

Αγαπημένο Θαύμα του Θεού!

Η μικρούτσικη γη,

ένα αστεράκι από τα πιο μικρά

χωρά δισεκατομμύρια ήλιους!

Μέσα στο χωμάτινο σώμα του Ανθρώπου

λάμπει ο ήλιος!

Ο ανθρωπος!

Ενας μικρός Θεός μέσα στη Λασπη.

Πατερικόν Κυριακοδρόμιον

Εκδόσεις Ιερόν Κελίον Αγίου Νικολάου  Μπουραζέρη.

'Αγιον Ορος.







Ο Εσω Ανθρωπος. Ιναγιατ Χαν



Το ακριβές νόημα της εσωτερικής ζωής

είναι να μη ζει κανείς μόνο μέσα στο σώμα,

αλλά και μέσα στην Καρδιά και την Ψυχή..

Ομως τότε,

γιατί δεν ζει  ο μέσος άνθρωπος

που διαθέτει και εκείνος καρδιά και ψυχή την εσωτερική ζωή;

Ο λόγος είναι ότι,

αν και διαθέτει καρδιά,

δεν το έχει συνειδητοποιησει..

και μολονότι έχει ψυχή,

δεν ξέρει τι είναι ψυχή..

Οταν ζει στην αιχμαλωσία του σώματος,

περιορισμένος από το σώμα,

αισθάνεται κάτι μόνο αν το αγγίξει,

βλέπει κάτι μόνο αν το κοιτάξει με τα μάτια

και ακούει κάτι μόνο αν το ακούσει με τα αυτιά.

Ομως πόσα μπορούν τα αυτιά να ακούσουν

και τα μάτια να δούν.

Ολες οι εμπειρίες που μας προσφέρουν οι αισθήσεις

είναι περιορισμένες.

Οταν ο Ανθρωπος ζει μέσα σε αυτόν τον περιορισμό,

δεν ξέρει ότι υπάρχει ένα άλλο μέρος της υπαρξής του

που είναι πολύ ανώτερο,

πιο θαυμαστό,

πιο ζωντανό

και πιο εκστατικό...

Ο Δρόμος της Φώτισης και η Εσωτερική Ζωή.

Ιναγιάτ Χαν

Εκδόσεις Πύρινος Κόσμος.